[zaloguj się]
[pdf]

[ROZGORYWAĆ SIĘ vb impf

Oba o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 rozgorywåm się
3 rozgorywå się rozgorywają się
praet
sg
3 m rozgorywåł się

praes 1 sg rozgorywåm się. ◊ 3 sg rozgorywå się. ◊ 3 pl rozgorywają się. ◊ praet 3 sg m rozgorywåł się.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. rozgorzeć się.

1. Rozpalać się; exardescere Vulg, Cn; excandescere, incandescere Cn: Candesco, Idem. Excandesco, ich werde glend/ entzndet. zápalam ſię/ rozgorywam ſię. Volck 81.
Fraza: »ogień się rozgorywa«: A o drugi záś dobie/ ogień ná wodźie nád moc ſwą/ zewſząd ſię rozgorywał [ignis exardescebat]/ áby złoſliwey źiemie narod/ wytráćił. Leop Sap 16/19 (Linde s.v. rozgorzeć się).
2. Stawać się gorącym, rozgrzewać się; fervescere Cn: tym bárźiéy, że sye náturá strawić ćiepłem przyrodzonym chcąc, nád zbytkiem onym rozgorywa, y ták goraiąc, á phlegmę onę paląc, sámá śiebie z mieyscá gdźie on zbytek, morduie. OczkoPrzymiot 424, 174.

Synonim: 1. rozpalać się.

Formacje współrdzenne cf GORAĆ (Errata).]

MN