[zaloguj się]
[pdf]

ODEPCHNĄĆ SIĘ (6) vb pf

sie (5), się (1).

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w odepchnąć).

Fleksja
inf odepchnąć się
praet
pl
3 m pers odepchnęli się
imperativus
sg
2 odepchni się

inf odepchnąć się (3). [cf też ODEPCHNĄĆ inf] ◊ fut 2 sg odepchniesz się (1). ◊ praet 3 pl m pers odepchnęli się (1). ◊ imp 2 sg odepchni się (1). ◊

Sł stp s.v. odepchnąć, Cn brak, Linde XVII w. s.v. odepchnąć.

O żeglarstwie: odbić od brzegu, odpłynąć (6): Ten [zefirus] ieſli po nas będźie/ wśiáday fliśie A odepchni ſię. KlonFlis B3v.

odepchnąć się na co (1): Iż kiedy [marynarz] ſie ná morze ma ſrogie odepchnąć/ Muśi pewnie zápłákáć RejWiz 87v.

Zwrot: »od brzegu się odepchnąć« [szyk zmienny] (3): RejZwierc 176v; vyrzał/ że ſkoro ſie od brzegu odepchnęli/ zá wſthánim náwáłnośći/ pozbywſzy rzecży do żeglowánia potrzebnych/ wſzyſcy potonęli. Phil F3; PudłDydo B2v.
Przen (1):
Zwroty: »od brzegu się odepchnąć na głębią« = żyć unikając niebezpieczeństw (1): A tu iuż maſz moy miły pocżćiwy á Krześćiáńſki brácie dwá ſtany ſwoie iáko táko odpráwione [...]. Iuż potym wſiadſzy tu ná ſuſzy w tę łodzią dáley ſie od brzegu odepchnąć ná głębią ſnádnie możeſz RejZwierc 116.

[»z portu na morze się odepchnąć« = wpaść w niebezpieczeństwo: gdybyśmy się z tego portu na morze zasię odepchnąć, [...] a prawie upomie zginienia pragnąć mieli. PismaPolit 529.]

Synonimy cf ODEPCHNĄĆ.

Formacje współrdzenne cf PCHAĆ.

MM