« Poprzednie hasło: [ODKWITOWANY] | Następne hasło: ODLANIE » |
ODLAĆ (13) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a pochylone.
inf | odlåć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | odlåł | m pers | odlali |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | odl(e)j |
inf odlåć (1). ◊ fut 2 sg odlejesz (1). ◊ praet 3 sg m odlåł (2). ◊ [3 pl m pers odlali.] ◊ imp 2 sg odl(e)j (5). ◊ part praet act odlåwszy (4).
Sł stp brak, Cn s.v. ustaje się co, Linde XVI – XVII(XVIII) – XVIII w.
- 1. Usunąć płyn lub część płynu z naczynia; zlać, wylać (10)
- 2. Wykonać odlew (2)
- 3. [Ocucić polewając czymś]
odlać co (7): FalZioł I 56c, 81a, V 102; Kur młody wárzony áż rozewre/ onę iuchę odlać á wſypáć tártey białey żywice ſoſnowey/ tę iuchę ma pić/ ten kogo kámień drze. SienLek 106, 96, 110. Cf odlać co z czego.
odlać od czego (2): potym wezmi gumi á naley na nie ocztu/ [...] potym odlawſzy od ocztu/ ſmaż ie we dwu funtu oliwy to dwoje FalZioł V 98, V 102.
odlać co z czego (1): Warz konopne śiemię wwodźie [...]/ Potym wodę s niego odley SienLek 72.
odlać w co (1): Warz to [miód szumowany i żółć kozią] weſpoł w garnku miedźiánym/ aż do połowice/ pothym w bánieczkę odley SienLek 69v.
Formacje współrdzenne cf LAĆ.
ZZa