[zaloguj się]

ROZJECHANIE (5) sb n

rozjechanie (3), rozjachanie (2); rozjechanie GórnDworz; rozjachanie SkarKazSej; rozjechanie : rozjachanie BielKron (2:1).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz jechanie); oba a jasne.

Fleksja
sg
N rozjechani(e)
G rozjechaniå
A rozjechani(e)
L rozjechaniu

sg N rozjechani(e) (1).G rozjechaniå (1).[A rozjechani(e).]L rozjechaniu (3).

stp notuje, Cn, Linde brak.

Rzeczownik odrozjechać się”: oddalenie się z jakiegoś miejsca w różne strony, rozstanie się (o wielu)[ w tym: czyje (4) – pron poss (2) G sb i pron (2)] (5): Ewángelikowie po roziechániu ſwym/ poſłáli do krolá Fráncuſkiego o pomoc BielKron 228v, 228; Nákoniecz gdy do roziechánia przydzie/ tho w płácż tháki vderzą/ że then płácż/ áni mowić/ áni pożegnáć ſie/ dopuśći GórnDworz N6v; SkarKazSej 702a.

rozjechanie z kim (1): Po roziáchániu Ceſárzá z Papieżem w Bononiey [...] Krol Fráncuſki poſłał do Papieżá proſząc/ áby ſie ziácháli do Máſyliey BielKron [211]v; [Nie ch⟨c⟩iałam tego zaniechać, abych nie miała dać znać W⟨aszej⟩ M⟨iłości⟩ o naszym rozjechaniu z panem marszałkiem. ListyPol II 1549/232].

[rozjachanie skąd: Z tego listu naszego dosyć dobrze i dostatecznie będziecie mogli wyrozumieć dobrze za łaską Bożą nasze z tego sejmu rozjachanie ListyZygmAug 1550/178.]

Cf ROZJECHAĆ SIĘ

MN