[zaloguj się]
[pdf]

ODMIENIANIE (7) sb n

o oraz pierwsze e jasne; -a- (3), -å- (2); -a- WujNT (2); -a- : -å- Mącz (1:2).

Fleksja
sg
G odmieniåniå
D odmienianiu
I odmieniani(e)m
L odmienianiu

sg G odmieniåniå (2). ◊ D odmienianiu (1). ◊ I odmieniani(e)m (2). ◊ L odmienianiu (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Czynienie innym, przekształcanie (2):

odmienianie czego (1): Szaleńſtwo ich [heretyków] w odmieniániu ſtárożytney wiáry. WujNT Yyyyy4v.

W połączeniu szeregowym (1): ále y to piſáne ſłowo Boże/ [...] od ktorego ſię doſyć hárdźie Ewángelikámi zowią/ z káżdey miáry/ fałeſznym przekłádániem/ vymowániem/ przydawániem y odmieniániem/ [...] y fałſzywymi glozámi ábo wykłádámi/ árgumenty y regeſtrámi ſrodze pogwałćili WujNT przedm 3.

2. Zastępowanie kim innym [kogo] (1): Iego Kro. m. aczkolwyek wyedzyecz raczi yſch przimyerze yego Kro. mczi myedzi panyſthwi Iego Kro. m. a szyemyam Moldawſkam yeſth wyeczne. A za odmyenyanyem panow myenyez ſzye nyema. LibLeg 11/186.
3. Wymienianie na coś innego, tu: o wymianie pieniędzy (3): Argentariam facere, Rozmáyitą myńce mieć ku odmieniániu. Mącz 113c.
Wyrażenie: »odmienianie myńce, pieniędzy« = cambium, pecuniae permutatio Cn (1:1): Mącz 15d; Collybus – Vtrata na odmienianiu pieniędzy. Calep 216a.
4. Odwoływanie (1):
Wyrażenie przyimkowe: »bez odmieniania« (1): Sine ulla retractatione, Bes którego odmieniania. Mącz 462b.

Cf ODMIANA, ODMIENIAĆ

MP