« Poprzednie hasło: ODMĘT | Następne hasło: ODMIANKA » |
ODMIANA (357) sb f
odmiana (356), odmiena (1) [może błąd]; odmiana : odmiena RejKup (2:1).
o oraz oba a jasne (w tym w pierwszym a 11 r. błędne znakowanie); e z tekstu oznaczającego é niekonsekwentnie.
sg | pl | |
---|---|---|
N | odmiana | odmiany |
G | odmiany | odmiån |
D | odmianie, odmienie | odmianåm |
A | odmianę | odmiany |
I | odmianą | odmianami, odmiany |
L | odmianie, odmienie | odmianach |
V | odmiano |
sg N odmiana (95). ◊ G odmiany (96). ◊ D odmianie (8), odmienie [w rymie] (1) RejWiz. ◊ A odmianę (70) [w tym: -e (6)]. ◊ I odmianą (24). ◊ L odmianie (8) CzechRozm, SkarŻyw (4), KochWr, SarnStat, CzahTr, odmienie (3) Leop, BudBib (2). ◊ V odmiano (2). ◊ pl N odmiany (11). ◊ G odmiån (14). ◊ D odmianåm (1). ◊ A odmiany (20). ◊ I odmianami (1) CzechEp, odmiany (1) SkarKaz. ◊ L odmianach (2); -ach (1) SkarJedn, -åch (1) GrzegRóżn.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Stan, postępowanie inne niż poprzednio, zmiana, (u)czynienie czegoś innego, czegoś innym
(224)
- W przen (3)
- a. Przeistoczenie (6)
- b. Nieszczęście, upadek, katastrofa
(38)
- W przen (1)
- c. Koleje losów (1)
- d. Przenoszenie (się) na inne miejsce (1)
- e. Przeniesienie na inny czas (1)
- f. Mienienie się, zmienianie kolorów (1)
- g. W ujęciu filozoficznym: ruch, proces (11)
- 2. Zmienność, częste zmiany, zmienianie się (10)
- 3. Zastąpienie czymś a. kimś innym
(57)
- a. Użycie (używanie) innego wyrazu lub innej formy gramatycznej (14)
- b. Następowanie po sobie (17)
- c. Wzajemna wymiana (10)
- d. Miejsce, gdzie dokonuje się wymiany (1)
- 4. Różnica
(13)
- а. Znak rozróżniający (3)
- 5. Odwołanie, unieważnienie, niespełnienie (9)
- 6. Zaprzestanie, poniechanie (10)
- 7. To, co jest przedmiotem zamiany, też wynagrodzenie, odszkowanie (7)
- 8. To, czym się zmienia, luzuje; zwykle: zespół ludzi pełniący swoją funkcję w określonym czasie na zmianę z innym zespołem (20)
- 9. To, co jest inne; coś innego (2)
- 10. W przekładzie z Biblii: przewrotność (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (4)
odmiana czego (19): FalZioł V 30v; LibLeg 8/132v; KromRozm II bv; WujJud 8v marg, Mm8; Iáko mu pierwſzą odmiáną świeckich rządow nic nie vbyło/ ták mu wtorą nic nieprżybyło. SkarJedn 206; ſłużylić przedtym Rzymie/ z pánow zacni Pánowie/ á teraz ći pánuią z niewolnikow ſłużkowie. Iákoż to dobrze y właśnie wyráźił/ cżáſow ſwych ten/ co ty wierſzyki naprzod złożył. Vkázuiąc/ nie tylko odmiánę rządu ſtárego Rzymſkiego: ále też y oſob nád nim pánuiących. CzechEp 335; GórnRozm C4 [2 r.], I4v marg; KochWr 37; Decoloratio – Odmiana barwy. Calep 292a; GórnTroas 73; OrzJan 29; SarnStat 236; Rzymſka Monárchia w piſmie ś. od wielkiey mocy y trwáłośći/ byłá żelázu przyrownána/ á przedśię odmiáną obycżáiow dawnych/ to żeláżo ſpádáć ſie muśiáło. PowodPr 77, 32 marg; SkarKazSej 701b. Cf W przen »serca odmiana«.
odmiana czego [= odmiana będąca czym] (1): Coć ſię kolwiek przygodźi wdźięcznie prziymuy/ á czáſu odmiány vtrapienia twego [in mutatione humilitatis tuae] miey ćierpliwość. BibRadz Eccli 2/4.
odmiana z czego (2): FalZioł V 30v; Táka tych ludzi byłá odmiáná z żywotá ſromotnego na lepſzy/ iſz ieden męcżeńſtwem y śmierćią/ pokutę ſwoię zápiecżętował: á druga/ [...] świętym dokonánim pozyſkáłá zbáwienie ſwoie. SkarŻyw 441; GórnRozm C4.
odmiana na co (4): Miewaią też odchod brzemienne/ gdy nie płodne powietrze przychodzi, To ieſt gdy bywa nagła odmiana ſtanu lata: z ciepła na zimno albo z pogody na deſzcż. FalZioł 30v; SkarŻyw 441. Cf »na złe odmiana«, »odmiana na co lepszego«.
odmiana w co [= pod jakim względem] (1): Páſtérſkié vbogié ſkrónie/ Z iego zdárzénia w korónie Krolewſkiéy/ częſto pánuią: Y w rozum odmiánę czuią. ZawJeft 16.
odmiana na czym [= co się odmieniło] (6): Azaſz iuż nie widamy znákow y odmian dziwnych ná biegoch niebieſkich? RejPos 259v; KuczbKat 165; Teraz moi wielce M. Pánowie/ widząc że czás bieży/ odmiany téż ná świećie ſkoré y gwałtowné [...]: zdáło mi ſie [...] wydáć przynamniéy tę Polſczyznę nową JanNKar A3v; SkarKaz Ooooa. Cf W przen »na sercu odmiana«.
odmiana w kim, czym [= kto, co się odmienił(o)] (38): KłosAlg A3v; ſchtoregoſzmy [listu książęcia] wyelku zaloſcz wzyely yſz nam pyſſaczy raczel ze na poddanych ſwoych prozbe odmyane nyeyaku w ſprawye krzeſczyanſzkiey wczynycz chcze. LibLeg 8/132v; RejJóz Mv; KromRozm I E4v marg; ukazowaliśmy wielką odmianę w sprawowaniu sakramentow świętych, ukazowaliśmy wielki nieporządek w sprawach sług kościelnych Diar 70; LubPs O5v; RejWiz 178v; OrzList d4v; iáko hrubi oni ſtárzy Polacy byli przed przyięćim Wiáry/ ále ſkoro ſye pokrzćili/ wielka odmiáná w narodźie náſzym ſye ſtáłá OrzRozm L; BielKron 219v; OrzQuin Kv; LeovPrzep C; GórnDworz C5v, Dd4; WujJud 8v, 39v; CzechRozm 79v, 113v [2 r.], 180v; ModrzBaz 102v, 106; Oczko 2; KochPs 134; CzechEp 157, 186, 214; KochFr 28; káżda odmiáná w Rzeczypoſpolitey bárżo zła ieſt GórnRozm C4, I4v; KochWr 30, 39 [2 r.]; GrabowSet X4; KołakCath C2; SarnStat 115; O niebo iákoś ſzerokie/ iáko mocno zbudowáne/ odmiány w tobie nie máſz SkarKaz 245a; SkarKazSej 688a, 701a.
odmiana w czym [= pod jakim względem] (3): Dawno wam przyczytáią odmiánę w vbierze/ A teraz w obyczáioch/ mogę rzec/ y w wierze. Prot A2; pewna to/ że nie tylko Swięći Boży/ tákiey odmiánie w nabożeńſtwie podlegáli/ iáko ſię to y o S. Iobie wyżſzey wſpomniáło LatHar 248. Cf »w zdrowiu odmiana«.
odmiana czyja [w tym: G sb i pron (7), pron poss (2)] (9): RejPos 24; A potym mu dał niepokalány á ożywiáiący Sákráment/ y obiáśniłá ſię twarz Theophilá/ co bacżyli wfzyſcy chwaląc Bogá zodmiány iego. SkarŻyw 173, 76, 441; CzechEp 214; Iuż nie ono lice/ co mogło dáć ſłóńcowi Iáſność ſwą/ iáko złoto ozdobę królowi. Ale ſtrapiony/ zeſzły/ blády/ á twarz zlana Lzámi/ y włośiſkámi ſproſnémi odźiana. Wdy mi y teraz miło/ iżem go widźiáłá/ Choćiam z iego odmiány niemierny żal miáłá. GórnTroas 34; WujNT 411 marg, Xxxxx2; Radby miedzy śćiánámi vcżynił ſię śćiáną/ Zeby ſię wymiśkował oną ſwą odmiáną. KlonWor 2.
W połączeniu z czasownikiem, zwykle pomocniczym (lub jego elipsą), tworzy frazy lub zwroty w znaczeniu z ‘zmienić (się)’; z czasownikiem „widzieć”, „najdować” 'stwierdzać, że się zmienił(o)’ [z dodatkowym określeniem „czego”, „w kim, w czym” itp. dotyczy określonego nosiciela zmiany, bez tego określenia sens ‘coś się zmieniło’] (75): FalZioł V 30v; KłosAlg A3v; LibLeg 8/132v; RejJóz Mv; KromRozm I E4v; A co śię inſzych liter dotycze/ króm litery ſ ż/ żádná sͮię odmiana nie s ſtała MurzOrt B; KromRozm II yv; A gdźye ſye odmyáná naydźye/ yáko yeſt v Lutheranow/ Sákrámentarzow/ [...] wyedz iż tám áni biſkupow nyemáſz/ áni kápłanów. KromRozm III K2v; Diar 52, 70; Iśćie tám wnet ná myſli być prętkiey odmienie. RejWiz 10, 115v [2 r.], 178v; RejFig Cc3v, Ee3; OrzRozm L; OrzQuin Kv; Prot A2; bo raz pomnię iż ſie byłá pánná/ kthoreiem ſłużył/ przećiwko mnie obruſzyłá/ niewiem ieſli s cżyich plothek/ cży ſie iey ták ſámey zdáło widzieć/ we mnię iákąś odmiánę/ á nie czáłą wiárę przećiwko ſobie GórnDworz C5v, Dd4; RejPos 259v; HistLan C3v; Abowiem ácż niewidźimy zewnątrz ná Chlebie y Winie żadney odmiány/ iednák iſtność ich prawdźiwie śie obraca w Ciáło y Kreẃ Páná Chriſtuſowę KuczbKat 165; RejZwierc 19v, 152v; WujJud 8v, 39v; CzechRozm 90, 113v [2 r.], 180v; SkarJedn 369; Oczko 7v, 30; Wſzytko to zwiotſzeie/ by płaſzcz pochodzony/ Y odmiánę weźmie KochPs 153, 60, 134; Tę ſromotę y wielką boleść/ ſkromnie odnośiło święte ono gniazdo/ á żadney odmiány po ſobie nie dawáło znáć SkarŻyw 63, 35, 76, 100, 212, 317, 441, 535; CzechEp 157, 186, 214, 225; CzechEpPOrz *; Pátrzayże iáko wielka w krótki czás odmiáná. Moſkiewſki komu grożąc/ ſam ſye teraz boi KochJez A3v; á ſnadź teraz nowa przyſtąpiłá odmiáná/ iż co pierwey wſzyſcy Kárdynałowie to práwo [obierania papieża] mieli/ to iuż teraz tylko Włoſzy NiemObr 66; KochFr 28, 81; Rádość ſye z troſką plećie: A kiedy iedná weźmie moc nawiędſzą W ten czás maſz vyźrzéć odmiánę naprędſzą. KochPieś 41, 5; A zaż v was nie maſz odmiány co dźień? A zaż nie máſz Conſtitutiy doſyć iednę ná drugą vczynionych? GórnRozm I4v, M3v; iáko namniéy rzeczpoſpolita oſłábieie/ á z mieyſcá ſwégo poſtąpi wnet y w obyczáiach odmiáná będźie KochWr 30, 33, 39; ZawJeft 16; ActReg 12, 40; GrabowSet X4; WujNT Iac 1/17; JanNKar A3v; Slubuiąc [...]: iż to wſzyſtko co ſie tu nápiſáło [...] wypełniáć ſámi y z potomki ſwémi ná wieczné czáſy będźiemy bez fortelów wſzelákich/ nie przywodząc niczego z tych rzeczy ná wieki w żadną wątpliwość áni odmiánę SarnStat 1025; SkarKaz 245a, 485a, Ooooa; GosłCast 68; poznáły to miáſtá Niemieckie ná początku/ iáka ſię w cnoćie ludzkiey odmiáná sſtáłá/ gdy spowiedź wyrzućili. SkarKazSej 688a, 701a.
W połączeniach szeregowych (4): KarnNap E2; ModrzBaz 82; Niemáſz też tych poſtáći/ kſztałtow/ właſnośći/ y odmian w ktore by go nie obłocżył. CzechEp 261; Niechże z temi ſwemi nowinkámi vćiekáią/ ktorych czás ten bárzo máły od Lutrá odkrył: iż ſą pełne odmiány/ nieſtátku/ fałſzu/ y niezgody SkarKaz 550b.
W charakterystycznych połączeniach: odmiana cudza, częsta (4), czysta, dziwna (4), gwałtowna, nagła (2), niebezpieczna (2), niezwyczajna, piękna (2), prędka (naprędsza) (9), rozliczna, rozmaita, skora, szkodliwa, święta (2), wielka (9), znaczna (7); odmiana barwy, kondycyj, muzyki (2), obyczajow (3), okoliczności, pieśni, reliijej, rządu (rządów) (2), rzeczypospolitej, sposobu, stanu [czego], świata, wiary (3); odmiana z żywota sromotnego na lepszy; odmiana co dzień; odmiana na biegoch niebieskich, na chlebie i winie, w cnocie ludzkiej, w człowiecze (ludziech) (2), w kościele(ch) (3), w muzyce, w nabożeńsrwie, w narodzie, w niebie, w obyczajach, w ofiarownictwie, na rzeczach, w rzeczypospolitej (3), w sługach, w sprawie krześcijańskiej, w sprawowaniu sakramentow, na świecie, w ubierze, w wierze (2); odmiana przydzie, stała się (7); (nie) bać się odmiany (2), nie lękający się, spodziewać się, nie dawać znać po sobie, nie znać (4); odmianie podlegać, zdziwić (dziwować) się (2); (o)baczyć (ujźrzeć) odmianę (5), cierpieć, (po)czuć (2), (u)czynić (6), poznać po sobie, widzieć (widać) (7); nie przywodzić w odmianę (2); odmianą [do czego] przywodzić.
»odmiana k lepszemu, na co lepszego, w dobre, w lepsze« (1:1:1:1): pytają nas o to, czemu za tak długim a częstem czasu trawieniem na sejmiech nie znają żadnej odmiany k lepszemu DiarDop 106; gdy koniec przyidźie pánowánia Rzymſkiey Monárchiey Ceſárzow/ tedy ſię nie ſpodźieway odmiány ná co lepſzego CzechEp 365; GórnRozm C4; Abowiem błogoſłáwieńſtwo Boże nigdy nie ieſt prożne/ ále záwſze w rzeczách ſtworzonych nieiáką odmiánę w lepſze ſpráwuie. WujNT 155.
»nowa odmiana« (2): A iżby w páńſthwie ſwym żadnych nowych odmian/ ktoremiby ſie kroleſtwo iego zátrząſnąć á záburzyć miáło/ nie wymyſlał áni vſtáwiał. LubPs O5v; NiemObr 66.
»odmiana obłoczna« = zmiana pogody, zachmurzenie (1): któré [deszcze] Nylowi dodáią [wody]/ gdźie odmian tych obłocznych nie bywa? Oczko 7v.
»w zdrowiu odmiana« (1): A ieſli kiedy w zdrowiu odmiánę poczuie/ Pan go w przypadku iego łáſkáwie wſpomoże KochPs 60.
»zła [= na gorsze] odmiana« (1): A záś mamy to wiedzieć pewnie/ że w onym żywoćie do ktorego przez śmierć iáko przeze drzwi wchodzimy/ żadney troſki niebędzie/ żadney przykrośći/ żadney złey odmiány. KarnNap E2.
»odmiana a przypadki« (1): Ale ſam w ſobie Bog záwżdy iednáki/ á odmiány żadney y przypadkow przychodzących y odchodzących nie ma. SkarKaz 485a.
odmiana czego (3): Y o odmiánie widomych żywiołow/ to ieſt/ iſtnośći chlebá y winá/ ktorey przą Luterani: Ták mowi. SkarŻyw 91. Cf odmiana czego w co.
odmiana czego w co (2): CzechRozm 266; ODRODZENIE ieſt odmiáná ćiáłá w Duchá. WujNT Aaaaaa3.
odmiana czego (8): Leop Ps 76/11; OrzRozm G2v; Prot A2; A v ktorych ludźi będźie to záćmienie widźieć [...]: oni ſye niechay obawiáią odmiány páńſtwá ſwoiego/ y támże też wiele co czelnieyſzych Pánow Swieckich/ á zwłaſzczá Rycerſkich/ pomrze. LeovPrzep E, C; KochWr 30; PowodPr 5 marg; A bez ſeymow iáko o ſobie rádźić maćie/ niełácno ſię domyślić/ áżby z przykrą y niebeśpieczną odmiáną wſzytkiego. SkarKazSej 673a.
odmiana u kogo (1): Bo doły ſą ná pyſznego głębokie/ łácny vpadek/ prędkie odmiány v ludźi. SkarKaz 83b.
odmiana w czym (4): A w ták krotkim czáſye iákie mordy domowe ſye dźiały/ [...] iákie odmiány w Koronie/ iáko práwo/ y ſpráwiedliwoſć/ y obroná poſpolitha z gruntu vpádłá. OrzList hv, fv; V nas w Stároſtwie Bełſkim/ ieźioro niemáłe/ któré pewnych czáſów/ [...] wielkiémi wodámi wzléwa / y tóż záś wyśiąka / á práwie wyſycha: z czego ieſzcze ktemu ludźie doſzli/ że w żywnośći iákiéy odmiány oczekáwáć trzebá. Oczko 9v; CzechEp 379.
odmiana czyja [w tym: G pron (1), pron poss (1)] (2): Zá to iżem okazał ludźiam ich odmiánę/ Niech będźie co Bog raczy/ iá ná tym przeſtánę. Prot Ev; Phil P.
W połączeniach szeregowych (4): Przeto tákowé Rzeczypoſpolité/ w których wielé ludźi roſkázuią/ trwáłé nie ſą: tudźiéż zá nimi chodźi niezgodá/ tudźiéż odmiáná/ tudźiéż niewolá OrzQuin O3; przerzeczone záćmienie/ okázuie ná ludzie przyść wielkim odmiánam/ nędzam/ rozmaitym śmierćiam/ bitwam/ łotroſtwom/ y wzburzeniu wielum kráin/ á to wſzytko dla rozlicznych grzechow ludzkich. LeovPrzep B3; KochPs 15; Oczko 30v.
W charakterystycznych połączeniach: odmiana gwałtowna, niebeśpieczna, niedawna, niesłychana, prędka (2), przykra, rozliczna, szkodliwsza, szpetna, wieczna, wielka (5), znaczna (2), żałosna; odmiana cesarstwa, państwa, rzeczypospolitej; odmiana w Koronie (2), w pospolitej rzeczy, w żywności; odmiany się nie bać (2), obawiać się, oczekawać, nie znać; odmianie podległy (2).
»upadek, (i) odmiana« (2): opłákował vpadek Korony Polſkiey/ y odmiánę iey po Zygmuntá Krolá śmierći/ płáczliwie wſpominał OrzRozm G2v; SkarKaz 83b.
»odmiana i zginienie« (1): zá ktorych [przełożonych] pychą/ chćiwoſcią/ złoſcią/ niepobożnoſcią/ y nieſpráwiedliwoſcią/ páńſtwá ſwą odmiánę y nákoniec zginienie biorą. Phil P.
W połączeniach szeregowych (2): Seſćioro też licżba ieſt doskonała/ bowiem ſzeſć ieſt ſpraw przyrodzonych przez ktorich żadna rzecż nie może być/ ktore ſą wielkoſć/ kxtałt/ farba/ poſtawa/ rozdział/ y ruſzanie albo odmiana. KłosAlg A3; [Paracelsus] zá początek rzeczy nie máteryą/ kſtałt/ á odmiánę/ ále ſól/ żywé śrzebro/ á śiárkę być położył Oczko 6.
W połączeniach szeregowych (2): ále gdy mowiemy/ że Bog ieſth nie tylko ſpráwiedliwy/ ále ſámá ſpráwiedliwość/ miłoſierdzie/ y mądrość/ tuć więc iuż nieuſtáwicżnośći/ przypádłośći/ álbo też odmiánie żadne ſie mieyſce nie zoſtáwa. SarnUzn B8; SkarŻyw 76.
W przeciwstawieniu: »stałość ... odmiana« (1): Iuż miáſtho ſtalośći ſproſna odmiáná/ miáſtho rátunku iákiego álbo wſpomożenia iákiego/ drapieſtwo á złupienie. RejZwierc 76.
»odmiana i nieustawiczność« (1): Bo to co mowiemy adiectiué [o Bogu]/ mądry/ ſpráwiedliwy/ miłoſierny/ może być w tym odmiáná y nieuſtháwicżność/ iáko ſie znáiduie y w ludziech też y ſwiętych SarnUzn B8. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
odmiana kogo, czego (10): BibRadz Iob 34 arg; S teyże też gwiazdy Marſá/ okázuie ſye przyść ná ludzie niektorych Miaſt ſławnych niedoſtátek/ háńbá/ y rzędźićielá odmiáná. LeovPrzep A3v; CzechRozm 86v [3 r.]; Abowiém w iednym tegodniu byłá czworáka odmiáná Zupników SarnStat 376. Cf odmiana czego w co; czego za co; Wyrażenia.
odmiana czego w co (1): ták że iuż zdawná on ſam ná to wſzytko odpowiedźiał/ y z ſtrony prześládowánia heretykow/ ná ktore nie rádźił/ y z ſtrony też odmiány ćieleſnych ſpraw zakonnych w duchowne. CzechEp 48.
odmiana czego za co (1): Wtym ćię tylko przeſtrzegę wierny cżytelniku: ábyś zrozumiał iáko Pan Bog w lepſzym porządku zoſtáwił nowy zakon niſzli ſtáry. bo ieśli by rząd v nas był słábſzy á gorſzy: á coſz by zá zyſk był/ ná tey odmiánie nowego zakonu zá ſtáry? SkarŻyw 493.
W charakterystycznych połączeniach: odmiana krolestw, ofiarownika, rzędziciela, zakonu (2), żupników; odmiana nowego zakonu na stary; w rządzeniu odmiana; odmiana przydzie.
»w wierze odmiana; reliijej odmiana« [szyk 2:1] (2;1): Ktorzy ie [zaćmienie] będą widźieć ná tym mieyſcu niebá/ ná kthorym Słońce bywa dwie godźinie álbo mniey trochę po południu: v thych będźie odmiáná w Wierze LeovPrzep E, E2; Gdy ſię rząd do świeckiego Krolá przenioſł/ było iuż gorzey. Ale więc gdy bez Krolá/ vrzędy ſobie odmieniáli/ pocżął ſię we wſzem nierząd/ zá tym religiey odmiáná PowodPr 60.
»dla odmiany« = dla urozmaicenia (1): dla odmiány/ ná tym wygnániu/ y dla vmnieyſzenia fráſunku/ ná tym płácżliwym pádole/ cżáſy rozmáićie dla ćiebie ſzáfuie/ wioſną látem/ ieśienią y zimą: owoce/ ziołá/ powietrzne ptáſtwá/ wodne y ziemſkie źwierzętá rozmáiteć dáie LatHar 674.
»na odmianę« (2): A która [małżonka] na odmiánę/ niema ſzat/ vbioru/ Záda ſobie chorobę BielSat Dv [idem] BielRozm 25.
odmiana czego [= w czym] (2): Odmiány Nowego teſtámentu Graeckiego. WujNT przedm 14 marg, przedm 15.
odmiana czego w co (2): Tá odmiáná licżby wielkiey w máłą rozumiem iż ſię ſtáłá omyłką drukárſką CzechEp 154; Więc y ono ieſt znáczne mieyſce/ gdźie miáſto tego co my w Láćińſkim czytamy. Pánu ſłużący/ Grekowie czytáią: Czáſowi ſłużący; przez odmiánę κυριωͺ w καιрω̃ͺ WujNT przedm 14.
odmiana w czym [= podjakim względem] (1): ále iákom wprzod rzekł/ ięzykiem ſwym wedle właſnośći iego/ y zwycżáiu poſpolitego mowił/ cżęſtą odmiánę w licżbie cżyniąc. CzechRozm 16v.
odmiana czyja [= od kogo pochodząca] (1): Ten [przekład] ktoryć tu oto podawam zá moy znam/ Bo nie iednom one cudze odmiány zniego wyrzućił/ álem też y ſwego onego przekłádu poćioſał. BudNT przedm d.
W połączeniu szeregowym (1): Pokazałemći oto/ Czytelniku miły/ Graeckiego Nowego Teſtámentu niámáłe przyſády/ odmiány/ defekty/ y omyłki: ktorych w náſzym Láćińſkim nie naydźieſz. WujNT przedm 15.
»odmiana tekstu« (1): Odmian záſię textu/ y obłędnego czytánia w Graeckim Nowym Teſtámenćie/ weźmi te przykłády. WujNT przedm 14.
»odmiany abo przetworzania« (1): Coż było po thák roznych nazwiſkach y odmiánach/ ábo przetworzániach/ gdyż żadnego z thych nazwiſk Bog nie vżywał GrzegRóżn E2.
odmiana czego (2): Bo iáko wſzytkie rzecży pod słońcem záwżdy ſię iákoby chwieią/ á nigdy w iedney mierze nieſtoią: ták też y kroleſtwá/ y odmiány pánowánia przemieniáią ſię/ y bywaią przenoſzone od narodu do narodu ModrzBaz 105v. Cf Wyrażenie.
odmiana czego (3): v ktorego [Boga światłości] niemáſz odmiány świátłośći/ ćieniá ná przemiány przychodzącego y odchodzącego CzechRozm 209. Cf odmiana czego i czego; czego z czym.
odmiana czego i czego (1): Tęć odmiánę rádości y boleśći Pánny ś. Máryey [ludzie] przekłádáią. LatHar 492.
odmiana czego z czym (1): áby ná to wſpomnieli/ iż ná tym płácżliwym pádole tey ſię odmiány rzecży weſołych z żáłoſnymi/ y fortunnych z nieſzcżęſznymi ſpodźiewáć máią LatHar 491.
»w odmiany« (2): Amoebaeus, [...] Yáko kiedy chor yeſt ná dwie częśći rozdzielony/ Ták iſz yedná cześć wierſz yeden ſpiéwá/ á druga/ drugi. Et hoc vocatur α̇μοιβαι̃ως/ W odmiany. Mącz 7d; Calep 972b.
»z odmianą« (1): Interfacio – Zodmianączinię. Calep 551a.
odmiana [kogo], czego (3): O odmiánie dóbr. SarnStat 1040 marg; [gdy do Rzymu był poſłány o odmiánę więźniow CiceroKosz 22]. Cf »odmiana monet«.
odmiana za co (1): Odmiana za Kokanhaus Im Panu Woiewodzie Wilenskiemu słuszna aby się stała, albo żeby zaś ten zamek pomieniony Iego Msci przywrocon. ActReg 42.
odmiana w czym (1): zá czáſu ſczęſnégo pánowánia [...] Zygmuntá Oycá náſzégo y Nas ſámych wielkié odmiány w wielu częśći gruntu Szláchty dźiedźicznégo y náſzégo [...] sſtáły ſie SarnStat 1040.
W połączeniu szeregowym (1): Bo ledwieby ſię ktora miedzy ludźmi ſpráwá náleść mogłá/ ktoraby ſię niezámykáłá/ kupnem/ przedażą/ odmiáną/ dárowizną/ naymem/ viednániem śiebie ná co/ obiecániem cżego/ rękoiemſtwem/ pożycżką/ dániem do wiernych rąk/ zaſtáwą/ y inſzemi tym podobnemi. ModrzBaz 76v.
odmiana czego (2): Y czemuż ieden dzień ieſt zacnieyſzy niż drugi [...]? Rozdźielone ſą rozſądkiem Páńſkim/ ktory odmiány czáſow y dni świętych rozrządźił. Ten iedny dni zacnieyſze vcżynił y poświęcił/ á drugie poſpolite dni vcżynił. BibRadz Eccli 33/8; NiemObr 171.
odmiana między kim, czym (pl) (2): RejPos 264; TY dwie pirwſze liteŗe [i, y]/ małą ſamy między ſobą rózność maią z pŗyrodzeni ale między inſzimi literami/ iako my Polcy dźiś piſzem/ wielką odmianę czynią. JanNKarKoch Gv.
odmiana w czym [w obiekcie porównywanym] (1): Cżytayże 2.Sám. 22. A Pſal. 18 á doświadcżyſz tego/ ábowiem choćiaſz nie wielka ieſt odmiáná wobudwu tych/ w niektorych ſłwek przydániu ábo w odięćiu drugich CzechRozm 128v.
odmiana w czym [= pod jakim względem] (3): ten [Izraelita] ktory przedawał imienie/ z zuwał bot álbo trzewik z nogi ſwoiey/ y dawał go kupuiącemu. [...] V nas ácz w tym ieſt nieiáka odmiáná/ wſzákże to ſnadź żadnego nieobráźi/ gdy mu miáſto botá czapkę ná głowę włoży GroicPorz 14; BielKron 231; CzechRozm 128v.
odmiana czego (1): (nagi) O tychże koni odmiánie. (–) IEſzcże te konie máią nieládá odmiány/ Siodłowy ma z naręcżnym drdęgę pod kolány. A ná lecowym żáſię [!] odmiáná woźnicża/ Bo mu wſzyſtek grzbiet oblazł od długiego bicżá. CzahTr L3.
odmiana czyja [= przez kogo spowodowana] (1): CzahTr L3 cf odmiana czego.
odmiana czego (1): Bo iuſz pogáńſtwu nieſzło o pieniądze/ iedno żeby byli tylo iego vmyſł zwyćiężyli/ á cokolwiek od niego pieniędzy wzięli/ ná znák odmiány wiáry [= wierności] iego y przyzwolenia ná báłwochwálſtwo. SkarŻyw 274.
»bez, krom, procz odmiany« = bez przerwy (5:1:1): ieſliby też wyſokoſć boſtwá iego ták okrąg ſwiátá ſpráwiłá/ iżby wſzythki złoſći y nieſzcżęſliwoſći ná ludzi krom odmiany [sine revocatione] przychodziły HistAl Gv; WujJudConf 8v; SkarŻyw 479; Bo Kroleſtwá miewáią też periodos ábo kreſy ſwoie. Y nád przykłády dawnych Hiſtoriy/ náſze Polſkie ták długo bez odmiány trwa. PowodPr 75; PaxLiz D3; Wſzytko ſie w nim [w Rzymie] zmieniło/ ſam trwa procz odmiány Tyber SzarzRyt D2v.
»za odmianę« (1):
[odmiana czego: Do mianowitych pługów są odmiany trojakie na dzień każdy do rolej tak wołów, jako koni LustrMalb I 70.]
odmiana czemu (1): ále oddawánié podwód Komornikom/ y odmiáná podwodźie/ w domu Wóytowym [...] bydź ma SarnStat 973.
Synonimy: 1.a. transsubstancyjacyja; b. nieszczęście, upad; d. przenoszenie; e. przeniesienie; 2. lekkomyślność, niestałość, niestateczność, niestatek, nieustawiczność; 4. odwołanie; 5. przestanek; 9. roznica, rozność.
Cf ODMIENIANIE, ODMIENIENIE, ODMIENNOŚĆ
MP