[zaloguj się]
[pdf]

ODWOŁANIE (16) sb n

Oba o oraz a jasne; w e wahania.

Fleksja
sg
N odwołanié
G odwołaniå
D odwołaniu
L odwołaniu

sg N odwołanié (9); -é (1), -e (1) SarnStat (1:1), -(e) (7). ◊ G odwołaniå (2). ◊ D odwołaniu (3). ◊ L odwołaniu (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde brak.

1. Cofnięcie swych poprzednich wypowiedzi, poglądów, orzeczeń; palinodia, retractatio Mącz, Cn (10): KromRozm II qv; Palinodia, Odwołánie wzięcie záś w ſwe vſtá co ſie zlie rzekło. Mącz 273c, 462b.

odwołanie czego (1): był abo wedle ich myſli skárán abo ku odwołaniu wſzégo przymuſzon. MurzHist C2v.

odwołanie czyje (1): przetom teſz kxięgi odwołánia ſwego nápiſał/ áby ſie tzytátze vtzyli/ iż mi ſie moię rzetzy niewewſzyſtkim podobáią. KrowObr 192.

a. Zaparcie się Boga [czyje] (2): Odwołánie y pokutá Theophilá Adáńskiego SkarŻyw 170, 171 żp.
b. Przełożenie na inny termin, odroczenie; reclamatio JanStat [czego] (3): CHcemy/ áby odwołánié Roków nápotym nie było potrzebné: ále Roki y Wiecá ſtronam náznáczoné máią bydź ſądzoné. SarnStat 718, 733 [2 r.].
2. Sprawienie, aby nie było tego, co się stało (2): Revocabilis, Łatwi ku odwołániu. Mącz 505c, 505c.
3. Wezwanie z powrotem [kogo skąd] (1): Revocatio, Odwołánie/ też wrócenie kogo zkąd. Mącz 505c.
4. Apelowanie do sądu wyższej instancji; appellatio Mymer1, BartBydg, Cn; motio, provocatio Cn (2): Appellatio. Berufunge. Odwołanie. Mymer1 11v.

odwołanie do czego (1): Appellatio, odvolanye do visszhego prava, odzyvanye BartBydg 11b.

5. Zwyczajowe ocalenie skazańca przez złożenie oświadczenia przez kobietę nierządną, że chce go poślubić [czyje] (1): ia y onego Hiſzpaná odpowiedzi nie chwalę/ ktory wdowę około niepocżćiwego życia ták vſzcżknął/ kiedy powiedział/ że w odwołániu iey/ miał nádzieię. GórnDworz T7v.

Synonimy: 1. odmienienie; 3. wrocenie; 4. apelacyja, apelowanie, mocyja, odezwanie, odzew, prowokacyja, ruszenie.

Cf ODWOŁAĆ

MM