[zaloguj się]
[pdf]

ODMIĘKNĄĆ (5) vb pf

odmięknąć (2), odmiękknąć (1); odmięknąć Mącz, SienLek; odmiękknąć GlabGad.

o jasne.

Fleksja
conditionalis
sg pl
3 f by odmięknęła m an
n subst by odmiękły

fut 3 sg odmięknie (1). ◊ 3 pl odmiękkną (1). ◊ con [3 sg f by odmięknęła.] ◊ 3 pl subst by odmiękły (1). ◊ [part praet act odmięknąwszy.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Stać się miękkim; inlentescere Mącz (2): Cżemu gdi niewiaſta [...] przed cżaſem porodzi, hnet iey cice zmiękcżeią. (–) Bowiem tho czo tam wchodziło ku żiwnoſci płodu w żywocie, iuż ſie indzie obracza na doł, przeto one odmiękkną GlabGad D7; Mącz 97d; [Potym ie [mierobolany] warz w wodźie ná lekkim ogniu/ áby tylko ſpęcżniały/ á odmiękły SienHerb 531b; gdy te rzecży [mierzwa, plewy, łajna] wilgość iáką máią/ rychley śię rozpuſzcżą/ y zágnoią odmięknąwſzy Cresc 1571 19; áby tám bydło nie chodźiło/ by ſnadź tám ſłápiąc nie wydeptáło záś dołow/ zwłaſzcżá gdyby źiemiá odmięknęłá. Cresc 1571 482].
a. W wyniku zabiegów leczniczych (1): Weźmi máſłá świeżego/ co ieſzcze niepłokáné/ námázuy mu ſtrupy nim áby odmiękły SienLek 183.

Formacje współrdzenne cf MIĘKCZEĆ.

MP