| « Poprzednie hasło: ODPASANY | Następne hasło: ODPASOWAĆ SIĘ » |
ODPASOWAĆ (5) vb impf
odpasować (4), odpassować (1); odpasować Mącz, StryjWjaz, CzechRozm (2); odpassować Calep.
Pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w od-); drugie o oraz pierwsze a jasne.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | odpasuję | |
| 3 | odpasuje | |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | odpasowåł |
praes 1 sg odpasuję (2). ◊ 3 sg odpasuje (1). ◊ praet 3 sg m odpasowåł (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu: odpasywać s.v. odpasać.
Zdejmować, odpinać pas (często wraz z tym, co do pasa jest przytwierdzone); recingere Mącz, Calep, Cn; discingere, exsolvere, exuere Cn (5): Recingo, Odpáſuyę opák álbo zá ſobą opáſuyę. Mącz 54a; Calep 898a.
Zwrot: »[komu] miecz odpasować« (1): potym mu Miecż odpáſuie Arcybiſkup StryjWjaz D5v.
Przen (2):
Zwrot: »kordow nie odpasować« [w tym: od kogo (1), z kogo] = nie zabraniać używania broni (2): iż nie tylko kordow ktore przedtym mieli Apoſtołowie iego/ od nich nie odpáſował [Chrystus]/ áni im ich odrzucáć/ ále rádſzey kupić kazał CzechRozm 234, 235v.
Formacje współrdzenne cf 2.PASAĆ.
MM