« Poprzednie hasło: 1. PASAĆ | Następne hasło: 1. PASAĆ SIĘ » |
2. PASAĆ (3) vb impf i pf
impf (2) RejZwierz, SkarŻyw, pf (1) BielKron.
W inf på-, [pa-], drugie a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie). ◊ W pozostałych formach pá- (2), [pa-].
inf | pasać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | pasåm | ||
3 | påszą |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | påsåł |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | påsać będzie |
[inf pasać.] ◊ praes [1 sg pasåm.] ◊ 3 pl påszą (1). ◊ praet 3 sg m påsåł (1). ◊ fut 3 sg m påsać będzie (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
- 1. Przewiązywać pasem, zakładać, wiązać pas (1)
- 2. Dokon(yw)ać pasowania, tj. w uroczysty sposób poprzez opasanie pasem rycerskim i trzykrotne uderzenie mieczem przyjmować (przyjąć) młodzieńca do stanu rycerskiego, a rycerza wyróżni(a)ć za waleczność (uhonorowany zyskiwał prawo noszenia złotych ozdób, a nieszlachcic zostawał też nobilitowany) (2)
Formacje współrdzenne: pasać się, odpasać, odpasać się: opasać, opasać się, podpasać, podpasać się, przepasać, przepasać się, przypasać, przypasać się, rozpasać, rozpasać się; pasiać; pasować, pasować się, odpasować, opasować, opasować się, podpasować, podpasować się, przepasować, przypasować, przypasować się, rozpasować, rozpasować się.
ZCh