« Poprzednie hasło: PASOWAĆ | Następne hasło: PASOWANIE » |
PASOWAĆ SIĘ (4) vb impf
sie (3), się (1).
Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).
inf | pasować się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | pasuję się | ||
3 | pasują się |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | pasować się będzie |
inf pasować się (1). ◊ praes 1 sg pasuję się (1) [zapis: -e]. ◊ 3 pl pasują się (1). ◊ fut 3 sg m pasować się będzie (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pasować.
pasować się z kim (1): (nagł) Lukaſz [do Jezusa]. (–) Zoſtań/ milé ćię prośimy (did) Y vchwyći go zá płaſzcz. (–) A náwet ćię niepuśćimy. By ſię nam ſtobą páſowáć Tedyć dźiś z námi nocowáć. MWilkHist K2v.
Synonimy: 1. biedzić się, mocować się, »za pasy chodzić«.
Formacje współrdzenne cf 2. PASAĆ.
Cf PASOWANIE
ZCh