[zaloguj się]
[pdf]

ODPRZYSIĘŻENIE (11) sb n

-enie (6), -ęnie (5).

o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N odprzysiężeni(e)
G odprzysiężeniå
D odprzysiężeniu
A odprzysiężenié
I odprzysiężeniem
L odprzysiężeniu

sg N odprzysiężeni(e) (2). ◊ G odprzysiężeniå (2). ◊ D odprzysiężeniu (3). ◊ A odprzysiężenié (2). ◊ I odprzysiężeniem (1). ◊ L odprzysiężeniu (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. odprzysiąc się.

Pod przysięgą zaprzeczenie, zarzeczenie się, wyparcie się kogoś lub czegoś; odstąpienie, zdradzenie; abiuratio, eiuratio Cn (11): Nigdy by cie był Legát na odprzyśiężenié nieprzywiodł/ gdyby ty był niebłądżił. MurzHist G3v, C4v.

odprzysiężenie kogo, czego (5): a tem ſwoim haniebnem zbawiśiela ſwego odprzyśiężęniem/ inſzé ktoré przed tem w wierze iego zbudowáł/ od drogi práwyi odwieść [jest błąd] MurzHist C4v, E, T2v; KrowObr 137v; wſpomnię y owe wykrętniki/ ktorży ſię zápieráią ſwych procuratorow, y prżyśięże/ że mu nie poruczał od śiebie mowić (marg) Prokuratorow od prżyśiężenie. (–) GórnRozm Hv

odprzysiężenie czyje [pron poss] (4): a moie dokonanié wkrotce ſtraſzliwé będźie/ abych był na przykłád wybranym/ moiego odprzyśiężeniá. MurzHist D4v, C4v, Ov, V2v.

W połączeniu szeregowym (1): iedno [ta przysięga] ieſt oney pierwſzey przyſięgi ná krzćie [...] odprzyſiężenie/ záprzenie y wyrzetzenie KrowObr 137v.

Szereg: »zaprzenie i odprzysiężenie« (1): abo duch świety od zaprzęniá/ abo duch zły ku zaprzęniu i odprzyśiężęniu ciągnął. MurzHist L3v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

Cf ODPRZYSIĄC, ODPRZYSIĄC SIĘ, ODPRZYSIĘŻENIE SIĘ

ZCh