« Poprzednie hasło: [ODRACZANIE] | Następne hasło: 2. ODRADZAĆ » |
1. ODRADZAĆ (16) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w od-); pierwsze a w inf jasne,w pozostałych formach pochylonej drugie a jasne.
inf | odradzać | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | ||||
1 | odrådzåm | |||
2 | odrådzåsz | |||
3 | odrådzå |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m odrådzåł | m pers | |
3 | m | odrådzåł | m pers | odrådzali |
inf odradzać (2). ◊ praes 1 sg odrådzåm (4). ◊ 2 sg odrådzåsz (1). ◊ 3 sg odrådzå (1). ◊ praet 1 sg m -m odrådzåł (1). ◊ 3 sg m odrådzåł (2). ◊ 3 pl m pers odrådzali (5).
Sł stp w innym znaczeniu, Cn notuje, Linde XVI w.
odradzać czego (2): ktorego [Aleksandra] iuſz byli Pánowie Litewſcy ná Wielkie Xięſtwo Litewſkie podnieſli [...]. Ale inſzy záś tego odradzáli StryjKron 667, 507.
odradzać co (5): BielKron 306v; SkarŻyw 353; co rádziſz, nie podoba ſię im; Co odradzaſz, podoba CiekPotr 53. Cf odradzać czym co.
odradzać od czego (1): Cżego gdy mu oćiec bronił/ y od tego odradzał y odſtraſzał chuć dziećięćia onego SkarŻyw 516.
odradzać komu (5): Acż nie wſzytcy ná to rádzili/ bo ktorzy bacżyli co z tego vrość miáło/ odradzáli to krolowi. BielKron 306v, 377; To co vmyſlił/ dał ſwey rádzie wiedzieć/ á rádá iego pocżnie iemu odrádzáć HistRzym 9; SkarŻyw 353; Zbierał woyſko cáły rok/ ácz Krol y Krolowa/ Tego mu odradzáli StryjKron 507.
odradzać czym co (2): Vbacż s tego iako przedtym Piotra wyſoko wielbił/ a po małym cżaſie/ ſſatanem go nazwál/ dlá tego ijż odrádzál miloſcią ſwietſką/ mękę iego przyſſlą. OpecŻyw [57], [57].
W przeciwstawieniu: »odradzać ... radzić« (2): Niekthorzy s Pánow Węgierſkich odradzáli mu/ drudzy też rádźili BielKron 377; CiekPotr 53.
Synonim: odmawiać.
Formacje współrdzenne cf RADZIĆ.
MP, RS