[zaloguj się]
[pdf]

ODSADZIĆ SIĘ (2) vb pf

się (1), sie (1).

o oraz a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m odsadził się
f odsadziła się

fut 3 sg odsadzi się (1). ◊ praet 3 sg [m odsadził się.] f odsadziła się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Oddalić się, odłączyć się (2): [Wtem się mu z oczu w ciemną noc odsadził. Otwin(?)Erot 89.]
Przen (1):

Wprzeciwstawieniu: »przypaść... odsadzić się« (1): A ieſlić więc raz/ [przyjaciel] w żáłośći porádźi/ Przypádnie druga/ áli ſię odſádźi. GrabowSet I4v.

a. Być oddzielonym, oddalonym [od czego] (1): Insula abscissa a continenti, Odſádźiłá ſie wyſpá od ziemie. Mącz 372a.

Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.

Cf ODSADZONY

LWil