[zaloguj się]

ODSTĘPUJĄCY (6) part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w od-).

Fleksja
sg
mNodstępujący
pl
N m pers odstępujący
G odstępujących
D odstępującym

sg m N odstępujący (2).pl N m pers odstępujący (1).G odstępujących (2).D odstępującym (1).

stp s.v. odstępować, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. odstępca.

1. Odchodzący, oddalający się; rozstający się z kimś; abscedens Mącz (2): Abscedens, Odſtępuyący/ álbo Odſtąpiony Mącz 43d.

odstępujący od kogo (1): Chriſtus Pan nie bije áni oſkárża nikogo: áni nákoniec vcżniow ſwych właſnych/ ná náuce ſię iego gorſzących y od niego odſtępuiących [...] ſuka ábo záklina CzechEp 51.

2. Postępujący inaczej niż dotychczas (4):
a. Wyłamujący się z jakiejś wspólnoty, obowiązku wierności; recedens Vulg (2):
α. Buntujący się przeciw komuś (1): Wſſyſcy Kxiążętá ich odſtępuiący ſą. Leop Os 9/15.
β. Występujący z jedności wiary (1):
Wyrażenie: »odstępujący od prawdy wiary« (1): Vmyſlnie grzeſzącym y odſtępuiącym od iuż poznáney y przyiętey prawdy wiáry Chriſtuſowey/ nie zoſtawa ofiárá zá grzech. WujNT 773.
b. Łamiący nakazy boskie (1):
Wyrażenie: »odstępujący wolej bożej« (1): Iáwne wyráżenie złych á fáłeſznych ſzáfárzow odſtępuiących woley Bożey. LubPs N3 marg.
c. Przestający postępować w pewien sposób [od czego] (1): Iob ſię záleca temi ſłowy: (Mąż proſty y práwy y Bogá ſię boiący/ á od złego odſtępuiący.) SkarKazSej 662b.

Synonim: 1. odchodzący.

Cf ODSTĘPOWAĆ

MM