[zaloguj się]
[pdf]

ODWAŻENIE (5) sb n

o oraz pierwsze e jasne, a oraz końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N odwåżeni(e)
G odważeniå
A odwåżenié

sg N odwåżeni(e) (2). ◊ G odważeniå (2). ◊ A odwåżenié (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde brak.

1. Zrównoważenie wagi (1): Libramentum, et aequilibrium Odważenie/ práwa miárá/ gdy wagá w klóbie ſtoyi. Mącz 192c.
2. Odważne przedsięwzięcie, postanowienie, zaryzykowanie; destinatio Mącz, Cn; institum, propositio animi, propositum, statutum, suscepta sententia Cn [czego] (1): Destinatio, destinatio mortis, Odważenie ſmierćy. Mącz 83b.
3. Zmierzenie różnicy poziomu źródła wody od powierzchni stawu (3): Albo chceſzli też miéć wodną wagę żelázną ná ſzrobách/ którą będźieſz mógł ſam wáżyć/ przez pómocniká Będźieſz mógł pátrzyć przez nię do Pápiéru ná prędkié odważenié. Strum C2v.

odważenie czego (2): Aczkolwiek téż ſą inſzé Inſtrumentá do Wagi/ iáko Krokwicą/ ſznurem/ Wirguły/ Spekuły. etcet. álbo y inſzé których Puſzkarze vżywáią/ po których nam nic/ możemy ſye do odważenia Wody y Ziemie przez nich obyć. Strum C4v. Cf odważenie czego czym.

odważenie czego czym (1): Ia nie náyduię lepſzégo odważenia źiémie y wody iedno tymi Inſtrumenty kthórém piérwéy náznáczył. Strum C4v.

Cf ODWAŻNOŚĆ, ODWAŻYĆ, ODWAŻYĆ SIĘ

LWil