[zaloguj się]
[pdf]

ODWRACAJĄCY (9) part praes act

odwracający (8), odwracając (1).

o oraz drugie a jasne; -rå- (5) LatHar (3), WujNT, CzachTr, -ra- (4) OpecŻyw (2), KrowObr (2).

Fleksja
sg
m Aodwråcającégo, odwracając
pl
G odwracających

sg m A odwråcającégo (6), odwracając (1); -égo : -ąc OpecŻyw (1:1); ~ -égo (1), -(e)go (5). ◊ pl G odwracających (2).

Sł stp brak, Cn s.v. odwrotny w innym znaczeniu, Linde brak.

1. Wykonujący ruch częścią ciała, kierujący część ciała w którąś stronę (w znacz, ‘odwracający się’) [co] (2):
Wyrażenie: »odwracający twarz [przed czym]« = uciekający (1): Vyźrzyż nieprzyiaćielá odwracáiącego/ Twarz ſwoię przed twą twarzą y vchodzącego. CzahTr F.
Przen (1):
Wyrażenie: »serce [od czego] odwracający« (1): przymuſzay mię/ ſerce od dobrego odwracáiącego LatHar 40.
2. Skłaniający kogoś do zmiany przekonań religijnych; subvertens Vulg (7):

odwracając(y) kogo (5): My mámy zákon/ a podlug tego má vmrzétz/ boſmy go nalezli odwratzaiątz lud żydowſki OpecŻyw 120v, [123]v; LatHar 722, 723; WujNT Luc 23/2.

odwracający od czego (3): Tego náleźliſmy odwracáiącego (od zakonu) narod náſz LatHar 722. Cf Wyrażenie.

Wyrażenie: »odwracający od prawdy« [szyk 1:1] (2): Karz tákowe ſrodze/ áby byli zdrowi w wierze nieſlucháiąc żydowſkich báśni/ y náuk ludzkich/ odwrácáiących od prawdy. KrowObr 61v, 99v.

Cf ODWRACAĆ

MM