ODWROCENIE (14) sb n
-e- (13), -ę- (1).
Pierwsze o oraz pierwsze e jasne, drugie o oraz końcowe e pochylone.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
odwróceni(e) |
odwróceniå |
G |
odwróceniå |
|
D |
odwróceniu |
|
A |
odwrócenié |
odwróceniå |
I |
odwrócenim |
|
sg N odwróceni(e) (5). ◊ G odwróceniå (1). ◊ D odwróceniu (1). ◊ A odwrócenié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ I odwrócenim (1). ◊ pl N odwróceniå (2). ◊ A odwróceniå (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII (z Cn) w. s.v. odwrócić.
I.
Rzeczownik od „odwrocić” (4):
1.
Zrobienie ruchu w bok częścią ciała; przen;
aversio Vulg, Cn [czego od kogo] (1):
Wyrażenie: »odwrocenie oblicza« = okazanie nieczułości na czyjeś nieszczęścia, zatwardziałość (1): dla odwrocenia oblicża [aversione vultus] twego od bliſkiego/ (theż ſie wſtydź). Leop Eccli 41/22.
2. Zmienienie kierunku czegoś [czego] (1): O DROGI ścieśnienié, odwrócenié, y zálanié do Królá pozew. SarnStat 515.
3. Sprawienie, aby coś nie nastąpiło, zapobieżenie czemuś [czego]: Wſpomni Pánie żeſmy ſie oblicżu twemu záſtáwiáli ku odwroceniu zguby ich PowodPr 21.
4. Sprawienie, aby ktoś odstąpił od wiary [kogo od czego] (1): iż go [Chrystusa] we trzech rzecżách niewinnie oſkárżono: to ieſt/ o bunty/ álbo ludu od zakonu Bożego odwrocenie LatHar 316.
II.
Rzeczownik od „odwrocie się”: Przestanie (9):
Wyrażenie: »od grzechów odwrocenie« (1): z niego [rozmyślania] od grzechow y błędow rozlicżnych odwrocenie LatHar 663.
a.
Odstąpienie od Boga lub wiary;
aversio Vulg, PolAnt, Cn [w tym: od kogo (4); czyje (3)] (8):
W przeciwstawieniu: »odwrocenie ... obrocenie« (1): te dwie rzecży/ odwrocenie od Bogá/ y obrocenie do ſtworzenia w káżdym grzechu śmiertelnym/ náleźione być muſzą. WysKaz [23].
Wyrażenia: »od (Pana) Boga odwrocenie« [
szyk 2:
1] (
3):
Siedmci kroć przés dźień ſprawiedliwy vpádá/ ale [...] nie ten ktory by vpádł wzgardliwością i oſtatniem od Boga odwrocęnim. MurzHist L3;
KrowObr 116v;
WysKaz [23].
»odwrocenie na wstecz« (1): Páná opuśćili: świętego zbluźnili: odwrócili ſie ná wſtecż. [...] przez odwrocenie ná wſtecż [rozumieć możemy]/ niedowiárſtwo żydowſkie ábo pogáńſkie/ do ktorego ſie [...] niktorzy/ przewiedźiwſzy wſzyſtkie ſekty/ wracáią. PowodPr 29.
Szereg: »odwrocenie abo odszczepieństwo« (1): PowodPr 8 cf W przen.
W przen (4):
Náwróćcie ſie ſynowie náwrácáiący ſie/ á vzdrowię odwrocenia wáſſe. Leop Ier 3/22;
Wyćwicży ćię złość twoiá/ á odwrocenia twoie z fukáią ćię BudBib Ier 2/19;
zmocniły ſię odwrocenia (ábo odſzcżepieńſtwá) ich. PowodPr 8.
Wyrażenie: »odwrocenie serca« (1): Początek pychy ieſt odſtánie człowieká od Pana/ á odwrocenie ſercá od ſtworzyćielá ſwego. BibRadz Eccli 10/12.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Aversio, Odwrócenie/ oddalenie. Mącz 487b.
Cf ODWROCIĆ, ODWROCIĆ SIĘ, ODWROT, [ODWROTA], [ODWROTKA]
MM