![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ROZKOSZUJĄC | Następne hasło: ROZKOSZYWAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZKOSZUJĄCY (2) part praes act
rozkoszujący (1), rozkoszując (1).
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w rozkoszować).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | A | rozkoszując |
| I | rozkoszującą | |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | rozkoszujący |
sg f A rozkoszując (1). ◊ [I rozkoszującą.] ◊ pl N m pers rozkoszujący (1).
Sł stp s.v. rozkoszować, Cn, Linde brak.
Doznający radości, odczuwający przyjemność, zadowolenie z czegoś (2): á tám będzie ſnádnie rozeznáć iáką ći roſkoſſuiący á iáką też ći co ćierpią vćiſki zápłátę ſobie otrzymáią. RejPs 107.
rozkoszując w czym (1): O wuyelkyey doſtoynoſzczy vydzącz anyely tą mylą panną roſkoſzuyącz wboſthwye y otpoczyuayącz (wſerczu) {w vmyſzle} boſzkym [...] a tedy anyely yąly ſyą dzyuouacz naſylney vyelmoznoſzczy y doſtoynoſczy tey myley panny PatKaz II 51.
[Przen:
Wyrażenie: »z sobą rozkoszujący«: tám [ciało będzie] złącżone z duſzą ktorą Bog miał w rękach ſwoich/ do onego cżáſu s ſobą w niebie roſkoſzuiącą GilPos 219.]
Cf ROZKOSZOWAĆ
JR