[zaloguj się]
[pdf]

ODZIEW (3) sb m [i f]

m (1) BielKron, [f], m a. f (2).

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w odziewać). ◊ -(w) (2), [-ẃ].

Fleksja
sg pl
N odziew
A odziewy

sg N odziew (2). ◊ pl A odziewy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.: odziewa (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia
1. Ubranie; indumentum, vestimentum Calep (2): Indumentum – Odziew, ſzata. Calep 529a, 1118a; [odźieẃ/ Amictus, vestitus. Volck Ooo4].
2. Obicie, zasłona, narzuta itp. [czego] (1):
Szereg: »ubior albo odziew« (1): [Król Kazimierz] vcżynił táki teſtáment/ ná ktorym oddał dwiemá coromá ſwoim [...] wſzytki vbiory álbo odźiewy łożnice ſwey/ y innych pokoiow BielKron 375v.

Synonimy: 1. barwa, okrycie, stroj, suknia, szata, ubior.

Cf ODZIENIE, ODZIEŻ, ODZIEŻA

MM