[zaloguj się]
[pdf]

ODZIEŻA (2) sb f

o jasne, e pochylone.

Fleksja

A sg odzieżą (2), [odziéżę].

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Wszystko to, w co się człowiek ubiera, ubranie (2): Tu [w Polsce] źwierzu doſyć/ tu bydło rogáte/ Tu woły tucżne y owce koſmáte. [...] Stąd ma goſpodarz y ſprzężą do pługá/ Stąd ma odźieżą pan y dobry ſługá KlonFlis Cv.
Szereg: »żywność i odzieża« (1): máiąc żywność y odźieżą [alimenta et quibus tegamur]/ ná tym przeſtawamy. WujNT 1.Tim 6/8.
2. [Błona pokrywająca narządy wewnętrzne, zwłaszcza wątrobę: Weźmieſz téż łóy wſzytek który okrywa ielitá/ y odźiéżę z wątroby [reticulum iecoris]/ y dwie nérce/ y łóy który ná nich ieſt/ y ofiaruieſz zapał ná ołtarzu. WujBib Ex 29/13.]

Synonimy: 1. cf ODZIENIE.

Cf [ODZIANKA], ODZIEDZA, ODZIEDZKA, ODZIENIE, ODZIEW, ODZIEŻ

MM