« Poprzednie hasło: ODZYWAĆ SIĘ | Następne hasło: ODZYWANY » |
ODZYWANIE (7) sb n
o oraz a jasne, e pochylone.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | odzywanié | odzywaniå |
G | odzywaniå | |
A | odzywani(e) | |
L | odzywaniu |
sg N odzywanié (4); -é (2), -(e) (2). ◊ G odzywaniå (2). ◊ [A odzywani(e). ◊ L odzywaniu.] ◊ pl N odzywaniå (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przyładów) s.v. odezwać się.
Znaczenia
I. Rzeczownik od „odzywać”: Nakłanianie do poprawy [kogo] (2): (nagł) Zráydce ſwégo odzywanié. Ka[pitulum] 28 (–) POtym widząc Iezus Iudáſſa tym więcéy zatwardzialégo [...] chtzątz go ieſſcże odwiéſtz od iego zlégo vymyſlu [...] rzékł OpecŻyw 93v; OpecŻywSandR nlb 4.
II. Rzeczownik od „odzywać się” (2):
1. Odpowiadanie na wołanie [czego] (1): Echo, soni vel vocis repercussio, Pádnienie/ álbo odzywánie głoſu/ gdy ſie ná cziye wołánie widźi yákoby ſie kto odzywáł Mącz 99b.
2. Powoływanie się na coś [do czego] (1): Przeto nye bez przyczyny Tertullianus [...] nyedopuſſcza kácerzom odzywánya do piſmá ſwyętego KromRozm I M3.
III. Rzeczownik od „odzywać” a. „odzywać się”: praw. Odwoływanie się do innej instancji, składanie apelacji; provocatio Modrz, JanStat; appellatio BartBydg (3): Appellatio, odvolanye do visszhego prava, odzyvanye BartBydg 11b; A niechby iuż ći ſędźiowie mieli moc ſędźić/ ſkázowáć/ y ſkutecżnie końcżyć wſzytkie ſpráwy do nich przychodzące/ bez dálſzego odzywánia. ModrzBaz 92v; [StatNorb 327].
[odzywanie do kogo: do ktorich [opatów] od początku ⟨ſwiatha⟩ y fundouania zakonv zwikliſmy odziuanie miecz StatNorb 363.]
odzywanie od kogo (1): SarnStat 954 cf Szereg.
Szereg: »apelacyja, odzywanie« (1): Appełlácię/ odzywánia [appellationes, provocationes JanStat 1020]/ áby nie było [! JanStat: były] od tych którzy ſie práwuią/ czynioné v Sądów przerzeczonych zá pieniądze iuż rzeczoné SarnStat 954.
Synonim: III. apelowanie.
Cf ODZYWAĆ, ODZYWAĆ SIĘ
LWil