[zaloguj się]
[pdf]

OFFERTORYJA (2) sb f

offertoryja (1), ofertorzyja (1), [ofaltorzyja]; offertoryja KrowObr; ofertorzyja BielKron.

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w offeltorzyjny); w ofaltorzyja pierwsze a pochylone.

Fleksja
sg
A ofertorzyją
I offertoryją

sg A ofertorzyją (1). ◊ I offertoryją (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

1. Wiersz z psalmu lub jakieś zdanie dostosowane do uroczystości danego dnia, odmawiane w każdej mszy przed ofiarowaniem chleba i wina (1):

W połączeniu szeregowym (1): [papież Grzegorz] Vſtáwił theż we mſzy [...] ſpiewánia wſzelákie/ kirye eleyzon/ ofertorzyą [ofaltorzią BielKron 1551 69]/ komunią/ pſalmy/ y wiele inego ſpiewánia. BielKron 164.

2. Zwyczaj przynoszenia przez wiernych do kościoła różnych darów na ofiarę (1): ná niekthorych mieyſcách pieniądze kłádą ná ołtarz y to offertoryą zową. KrowObr 196.

Cf OFFERTA, OFFERTORYJUM

LWil