[zaloguj się]
[pdf]

OFIAROWANY (204) part praet pass pf i impf

pf (90), impf (55), pf a. impf (59); pf OpecŻyw (9), OpecŻywSandR, PatKaz III (2), TarDuch (2), BielŻyw, SeklWyzn, LubPs A5v, KrowObr Bv, 67v, 88v, 102v, 141v, 177v, 182v [3 r.], 185, BibRadz I 88d marg, Iudic 6/28, II 14d marg, 120d marg, BielKron (2), SarnUzn, RejPos 57v, 172, BiałKat 348v, WujJud 221v, 229, 237v, WujJudConf (2), RejPosWstaw [213], BiałKaz, CzechRozm (2), SkarŻyw 113, 271, 502, NiemObr 119, 172, ArtKanc (2), Calep (4), LatHar 81, 83, 207, 273, 336, 500, 509, 518, WujNT przedm 33, s. 286 [3 r.], 287 [2 r.], 288 [2 r.], 393, 402, 1.Cor 5/7, s. 589, 766, 767, Hebr 9/28, s. 770, SarnStat, SkarKaz 84b, 156a, 157b [5 r.], 515b; impf BierRaj, WróbŻołt, KromRozm I D4, KromRozm II k4v, KrowObr 182, Leop Ex 25/29, 1.Cor 8/4, BibRadz Apoc 2/14, 20, Mącz 30a, 141b, 323a, RejAp 28v, RejPos 56, BiałKat 288v, 351, 353v, 356, GrzegŚm (2), KuczbKat (2), WujJud 26, 149v, 222, 231v [2 r.], 236v, 238v, 239, 244v, 245, RejPosWstaw [213]v, SkarŻyw 320, ReszPrz (2), LatHar 75 [2 r.], 76, 195, 403, WujNT 30, 98, 259, 322, 1.Cor 8/1, 4, s. 604, 765s 766, Hebr 10/8, s. 773, 1.Petr 1/13, SkarKaz 157b marg, Oooo2c.

ofiarowany, ofiarowan (200), ofierowan (4); ofierowan BierRaj; ofiarowan(y): ofierowan OpecŻyw (8:1), (3:2).

ofiarowany (128), ofiarowan, ofierowan (72), ofiarowany a. ofiarowan (4),

-f- (179), -ff- (25).

o, e oraz pierwsze a jasne (w tym w a 3 r. błędne znakowanie). ◊ W formach niezłożonych -ån- (66), -an- (3); -ån- : -an- OpecŻyw (7:1), WujJud (10:1), LatHar (1:1). ◊ W formach złożonych -an- (127), -ån- (2); -an- : -ån- KrowObr (7:1), BibRadz (10:1).

Fleksja
sg
mNofiarowån, ofiarowany fN nNofiarowan(e), ofiarowåno
G Gofiarowan(e)j Gofiarowan(e)go
Aofiarowan(e)go, ofiarowany Aofiarowanå, ofiarowåna, ofiarow(a)n(a), ofiarowaną Aofiarowan(e)
Iofiarowanym Iofiarowaną I
L Lofiarowan(e)j L
Vofiarowany Vofiarowana Vofiarowan(e)
pl
N m pers ofiarowani
m an ofiarowani
G ofiarowanych
D ofiarowanym
A subst ofiarowan(e)
L ofiarowanych
inne formy
pl N subst m i n - ofiarowan(e); pl N subst f - ofiarowan(e), ofiarowåny

sg m N ofiarowån (42), ofiarowany (30); ~ (attrib) -any (5); ~ (praed) -ån (42), -any (20); -ån OpecŻyw (6), OpecŻywSandR, PatKaz III, TarDuch (2), SeklWyzn, BibRadz, Mącz, SarnUzn, GrzegŚm (2), KuczbKat, RejPosWstaw (2), BiałKaz, GórnTroas; -any WujJudConf; SkarZyw, SkarKaz (9); -ån : -any KrowObr (5:2), BiałKat (2:1), WujJud (3:1), CzechRozm (1:1), ArtKanc (1:1), LatHar (1:3), WujNT (8:2). ◊ A ofiarowan(e)go (3), ofiarowany (1). ◊ I ofiarowanym (1). ◊ V ofiarowany (1). ◊ f A ofiarowanå (20), ofiarowåna (18), ofiarow(a)n(a) (2); ~ (attrib) -å (3); ~ (praed) -å (20), -a (17); -å BibRadz, KuczbKat, ReszPrz (2), LatHar (4), WujNT (4); -a OpecŻyw (2), KromRozm I, KromRozm II (2), KrowObr, Leop (2), BielKron, SkarŻyw; -å : -a BiałKat (3:1), WujJud (2:8). ◊ G ofiarowan(e)j (1). ◊ A ofiarowaną (4). ◊ I ofiarowaną (1). ◊ L ofiarowan(e)j (2). ◊ V ofiarowana (1). ◊ n N (praed) ofiarowan(e) (11), ofiarowåno (9); -(e) KromRozm I, SkarKaz; -o BierRaj, Mącz, RejAp, RejPos; -(e) : -o BibRadz (2:1), SkarŻyw (3:1), WujNT (4:3). ◊ G ofiarowan(e)go (5). ◊ A ofiarowan(e) (2). ◊ V ofiarowan(e) (1). ◊ pl N m pers ofiarowani (1). m an [cum sb N: barani] ofiarowani (1). subst m i n ofiarowan(e) (5). f (praed) ofiarowan(e) (13), ofiarowåny (2) OpecŻyw, WróbŻołt. ◊ G ofiarowanych (17). ◊ D ofiarowanym (1). ◊ A subst ofiarowan(e) (6). ◊ L ofiarowanych (3).

Składnia dopełnienia sprawcy: ofiarowany od kogo (9) TarDuch, RejPos, BiałKat (2), WujJud (4), RejPosWstaw, przez kogo (4) OpecŻyw, BiałKat, WujNT, SkarKaz.

Sł stp s.v. ofiarować, Cn, Linde brak.

1. Złożony (składany) w ofierze rytualnej Bogu lub bóstwu; devotus, sacratus Calep (178): Consecraneum – Co eſt poſzwieconego, offiarowanego. Calep 245a; Sacratus – Poſwięczoni, offiarowani. Calep 935b, 316a.
A. W kulcie Boga judeo-chrześcijańskiego; oblatus PolAnt, Vulg; immolatus Vulg (129):
a. W judaizmie Starego Testamentu (28):
α. O ceremonii ofiarowania (zwykle przez zabicie i spalenie na ołtarzu) (19): O ofyárách/ yáko máyą być ofyárowáne/ nye wſſyſtkim żydom/ ále kápłanom telko przykazánye dano yeſt. KromRozm II k4v; á báráni z Nábáiothu będą tobie ſłużyć/ będą ofiárowáni ná ołtarzu vbłagánia mego BibRadz Is 60/7, I 43d marg, Iudic 6/28; iż w niey [owczej s«dzawce] owce y innych bydląt mięſá pierwey bywały omywáne/ á potym ofiárowáne WujNT 322; SkarKaz 157b marg.

ofiarowany komu (3), czemu [= imieniowi mojemu] (1): tibi reddetur votum in Ieruſalem. [...] tobie ofiari będą ofiarowany w Ieruſalem WróbŻołt 64/2; KromRozm II 13; Przyimiż ofiárę zá wſzytek lud twoy Izráelſki thobie ofiarowáną BibRadz 2.Mach 1/26. Cf »Bogu ofiarowany«.

ofiarowany ku czemu (1): Przytemże chlebie ofiárowáć maćie ſiedm Báránow łońſkieh zdrowych/ y Cielcá iednego/ [...] á tyć w ogniu będą ofiárowáne ku wdźięczney wonnośći Pánu. BibRadz Lev 23/18.

ofiarowany za co (1): A będzie ſie modlił Aaron nád rogámi iego iednąc w rok/ máiąc ſobą krew ktora offiárowaná ieſt zá grzech [quod oblatum est pro peccato] Leop Ex 30/10, Lev 14/14; LatHar 76.

Wyrażenia: »Bogu ofiarowany« (1): Lecz ſynowie Izráelſcy przeſtąpili roſkazánie/ y vkrádli to/ co ſpálono być ábo Bogu ofiárowáne miáło SkarŻyw 502.

»ofiara (jest a. bywa itp.) ofiarowana« [szyk 6:2] (8): WróbŻołt 64/2; KromRozm II 13; KrowObr 182; Spráwiſſ theſz [...] kubki/ w ktorych máią być ofiárowáne napoyne ofiary [offerenda sunt libamina]. Leop Ex 25/29, Lev 14/14; BibRadz 2.Mach 1/26; LatHar 76; Ześ niechćiał ániś polubił ofiáry/ [...] ktore wedle zakonu bywáią ofiárowáne WujNT Hebr 10/8.

»na ofiarę ofiarowany« (1): Probatica, Latine ovilis in Bibliis piscina dicitur, ubi oves sacrificio destinatas lavare solebant, Sadzawká do omywánia y płokánia owiec ná ofiárę ofiárowánych. Mącz 323a.

Szeregi: »poświęcon i ofiarowan« (1): Ná káżdym myeyſcu bywa pośwyęconá y ofyárowaná imyenyu moyemu ofyárá czyſta. KromRozm II 13.

»spalon albo ofiarowany« (1): SkarŻyw 502 cf »Bogu ofiaro«.

αα. O ofierze starotestamentowej jako figurze ofiary Chrystusa na krzyżu (1): A ieſliż tenże Chryſtus ſwoim obyczáiem w ſtárym zakonie przez ony kápłany v Moyzeſzá w figurze gdy ſię ieſzcze nie národźił/ ofiárowány był/ iáko Ian ś. mowi: iż Báránek zábity był od początku świátá SkarKaz 156b.
β. O przedmiocie przeznaczonym do ceremonii ofiarnej (3): omocżywſzy on Izop ofiárowány/ miał ſiedḿ kroć pokropić onego ocżyſcionego cżłowieká. RejPos 47, 47.

ofiarowan do czego (1): RejPos 56 cf Szereg.

Szereg: »przyniesion a ofiarowan« (1): y kazał im tho zá práwo vſtáwić/ iż wſzytko cożby ſie iedno napirwey vrodziło z mátki ſwoiey/ áby było przynieſiono á ofiarowano do koſciołá iego RejPos 56.
γ. O symbolicznym ofiarowaniu dziecka przez przyniesienie do świątyni i złożenie daru ofiarnego (6): Iezu w Kośćiele cżterdźieſtego dniá w Hieruzálem/ pokornie ofiárowány/ zmiłuy ſię nád námi. LatHar 336, 273, 518; Chriſtus ofiárowan w kośćiele/ od Symeoná y Anny był poznány. WujNT przedm 33.
Zwrot: »z ofiarowaniem być ofiarowan« (1): Iezu ienżes od rodziczow ſwogich w koſciele z pokornem ofiarowaniem byłes ofiarowan. TarDuch B.
Przen [komu] (1):
Szereg: »przyniesiony a ofiarowany« (1): iż thym záwżdy trudniey poznáć to dzieciątko/ nam iáwnie przynieſione á ofiarowáne w pośrzodek nas á w pośrzodek Koſciołá thego náſzego/ [..,] ktorzy ſą obłożeni á ociążeni ſpráwámi ſwiáthá tego RejPos 57v.
b. O śmierci Chrystusa na krzyżu (40): SeklWyzn D; Iż Pan Kryſtus tylko ras offiárowány doſić vtzynił náwieki zá wſzyſtki ludzi poſwięcone. KrowObr Bv; BibRadz I 88d marg; RejPosWstaw [213]; Prawie to byłá woniáiąca y wdzięcżna ofiárá Pánu Bogu/ ktora ná krzyżu/ zá złośći ludzkie záwiſnęła: iſz ná niey nie bydlęce ćiáłá/ áni cżłeká proſtego/ áni Aniołá/ ále ſamego ſyná iego namilſzego Bogá z Bogá ofiárowáne było. SkarŻyw 271; WujNT 402, Hebr 9/28, s. 770.

ofiarowany na co (1): Gdyż iedno raz przy dokońcżeniu wiekow ná zgłádzenie grzechu ofiárowány ieſt CzechRozm 24.

ofiarowany za kogo, za co (13): KrowObr 88v, 141v, 177v; BiałKat 348v; WujJud 221v; BiałKaz B3v; Abowiemći Páſchá náſzá Chriſtus zá nas ieſt ofiárowan. CzechRozm 268; NiemObr 119; ArtKanc D18, F6v; Ołtarz ma wznáwiáć Chrześćiáninowi krzyż/ ná ktorym zbáwićiel náſz ieft zá grzechy świátá wſzytkiego ofiárowány. LatHar 81, 207; SkarKaz 156b.

W połączeniu szeregowym (1): ktorymi kładł im Bog przed ocży Syná ſwego kthory miał być zábit/ zámordowan y ofiárowan. SarnUzn D3.

W charakterystycznych połączeniach: ciało ofiarowane (2); ofiarowany dla człowieka; ofiarowany na zgładzenie grzechu; ofiarowany za grzechy (świata) (3), za lud, za okup wszytkiego świata, za rodzaj ludzki.

Wyrażenia: »Bogu (Ojcu) ofiarowany« (4): OpecŻyw 154; KrowObr 88v, 177v; A gdy iuż był ták okrutnie ná ſwym ćiele zrániony/ Potym z Krzyżow był podnieśiony/ á zá nas Bogu Oycu ofiarowány. ArtKanc D18.

»na krzyżu ofiarowany« [szyk 10:4] (14): PatKaz III 101; Iáko on Báránek niewinny/ ná Krzyżu offiárowány/ Iezus Kryſtus ſyn/ Iádámá pierwſzego tzłowieká z Dijabelſkiey mocy wyrwał KrowObr 67v, 88v, 102v, 177v, 185; BiałKat 348v; WujJud 221v; Bo nietylko przy Wiecżerzy PAńſkiey zgołá ſie przypomina iáko Kryſtus zá nas vmárł/ ná krzyżu ofiárowány WujJudConf 250v; SkarŻyw 113; LatHar 83, 207; WujNT 286, 766.

»ofiara (jest a. była) ofiarowana; ofiarą ofiarowan« (5;1): A thą ofiárą ſwiętą raz ſpráwioną á ofiárowáną/ iuż ſie sſtáło wiecżne vbłogoſłáwienie tobie. RejPos 172; WujJud 221v, 237v; LatHar 207; Pan Chriſtus ſam w ſobie (onym widomym y krwáwym obyczáiem/ y oną krwáwą ofiárą) ná śmierć ná krzyżu raz ieſt ofiárowan. WujNT 766, Hebr 9 arg.

Szeregi: »umęczony i ofiarowany« (2): Aby Pan Kryſthus Syn Boży vmętzony/ y na krzyżu Bogu Oycu rás offiárowány/ zá grzechy wſzyſtkiego ſwiátá/ doſić vtzynił KrowObr 177v; LatHar 83.

»ofiarowany, (i) zabity« [szyk 3:3] (6): KrowObr 185; SkarŻyw 113; NiemObr 119; Abowiem báránek náſz Chryſtus ieſt zábity y ofiárowány SkarKaz 84b, 156b, 515b. [Ponadto w połączeszeregowym 1 r.]

W przen (3):
Wyrażenia: »baran ofiarowany« (1): Tu ná tym mieyſcu Piotr ś. przypomina cżłowieká Chriſtuſá páná: Báráná zá nas ofiárowánego/ y zábitego NiemObr 119.

»na ołtarzu krzyża świętego (Bogu Ojcu) ofiarowan« (2): ienżes dzis dlá mnie na oltárzu krzyża ſwiętégo/ miedzy lotry poſtawiony/ bogu oyttzu offiarowán bytz rácżyles OpecŻyw 154, 72v.

Przen [za kogo] (1): O panno milá/ ij cżemus dlá nás na krzyż wſtąpila/ ijżby za nás poſpolu z ſynem offiarowána? OpecŻyw 146.
c. W chrześcijaństwie (61):
α. O ostatniej wieczerzy (7): Pan Chriſtus ieſt nawyżſzy Biſkup náſz/ ktory ofiárę nas oczyśćiáiącą ofiárował. Tęż y teraz my ofiáruiemy/ ktora ná on czás ofiárowána/ nie może być ſtrawioná. WujNT 287; Kielich krwie Pánskiey ofiárowány ná wieczerzy. WujNT 288 marg, 286, 589; Bo nie ták go pożywamy iáko ná krzyżu vmárł/ ále iáko ná wieczerzy tey pod oſobą chlebá y winá podány nam ieſt. á ieſli do iedzenia dány/ tedyć y ofiárowány SkarKaz 157b, 157b.

ofiarowan za kogo na co (1): iż támże ná wieczerzy on kielich krwie Páńſkiey iuż był wylewan/ to ieſt ofiárowan zá nas ná odpuſzczenie grzechow. WujNT 288.

β. O mszy św. i jej najważniejszych częściach, też o Chrystusie w Najświętszym Sakramencie oraz o chlebie i winie przed i po przeistoczeniu (50): KrowObr 178; który [Bóg]/ iáko/ kiedy/ y którym obyczáiem ieſt w Kośćiele ofiárowány: ochrzći ſye/ tedy to vyrzyſz. BiałKat 353v; Ták Kośćioł od Chriſtuſá/ iáko y CHRiſtus od Kośćiołá zwykł być ofiárowan. WujJud 244v, 231v, 236v, 244v; RejPosWstaw [213]v; LatHar 403; Bo ácz ná wielu mieyſcách ofiárowan bywa/ wſzákże ieden ieſt Chriſtus. WujNT 773; SkarKaz 157b, Oooo2c.

ofiarowan(y) komu (11): Ale przedfię w Sákrámencie/ niekrwáwym/ niewidomym/ á nieśmiertelnym obyczáiem/ [...] ná káżdy dzień/ ludziom ofiárowan bywa WujNT 766. Cf »Bogu ofiarowany«, »ofiara ofiarowana«.

ofiarowany na co (1): Tá [msza] iż ná odpuſzcżenie grzechow miáłá być ofiárowána/ ſam ćię P. Chryſtus náucżyć tego racżył przy oſtátecżney wiecżerzy LatHar 75.

ofiarowany za kogo, za co (7): iż ná kápłaná należy ofyárowáć? A co? Dáry/ ktore zá dobrodźyeyſtwá wźyęthe ofyárowáne być máyą. KromRozm III K5; KrowObr 182v; ále [Pan Chrystus] ná káżdy dźień zá lud poſpolity bywa ofiárowan? WujJud 245, 26, 229, 238v; WujNT 286.

W charakterystycznych połączeniach: ofiarowany niekrwawym (niewidomym a nieśmiertelnym) obyczajem (2), niewidomym a sakramentalnym obyczajem, porządnie, przez ręce kapłańskie, świętobliwie; ofiarowany od chrześcijanow, od kapłana (2), od Kościoła (2), od ludzi, od sługi; ofiarowany ludziom; ofiarowany na odpuszczenie grzechow; ofiarowany za lud pospolity, za matkę, za żywe i umarłe; ofiarowany przez kapłana; ofiarowany w kościele (3), w sakramencie (2).

Frazy: »ciało (i krew) jest (a. bywa) ofiarowano(-a)« (2): Wibaw ze nas przeſto naſwyαtſſe cyalo twoye ktore teraz na ołtarzu przes rαce kaplanſkye yeſt ofyerowano BierRaj 21v; WujJud 231v.

»msza święta ofiarowana« (1): Mſza święta záwſze w kośćiele ofiárowána. ReszPrz 16 marg.

Wyrażenia: »Bogu (a. Panu Bogu), Panu ofiarowany« [szyk 7:3] (9:1): gdy ſtráſzliwa ofiárá Pánu bywa ofiárowaná od Kápłaná: iáko v páná Bogá nie ma być wyſłuchan BiałKat 356; KuczbKat 190, 410; WujJud 26, 149v; nie cżłowiekowi áni Angiolowi/ áni tylko ná ołtarzu poświęconym/ ále wſzędźie ieſt ofiárowána/ BOgu ofiárá cżyſta ReszPrz 18; LatHar 75; WujNT 259, 287, 604.

»dar ofiarowany« (2): KromRozm III K5; [Bluźnierstwo w mszale katolickim:] Dáry Pánie ofiárowáne poſwięć/ zá przytzyną Ianá krzćićielá KrowObr 173.

»ofiara (bywa a. jest itp.) ofiarowana« [w tym: komu (8)] [szyk 12:6] (18): KromRozm I D4; offiárá tobie offiárowána/ niechay nas ożywi/ y od wſzego złego záſztzyći KrowObr 168v; która ofiárá nie może świętobliwie y porządnie być ofiárowána/ iedno przez Kápłaná ſpráwiedliwégo y świętégo BiałKat 353v, 351, 353v, 356; KuczbKat 190; Wyznawam też/ że ná Mſzy bywa ofiárowána Bogu prawdźiwa/ właſna/ á vbłagáiąca Ofiárá zá żywe y zá vmárłe WujJud 26, 149v, 222, 229, 238v, 239; słuſzna y pobożna rzecż ieſt: ile kroć ſię nowego ludu do kośćiołá naydzie/ áby tyle kroć ofiárá byłá ofiárowaná. SkarŻyw 320; ReszPrz 18; LatHar 75; WujNT 30, 765.

»za ofiarę ofiarowany« (1): To podobieńſtwo od ofiar Zydowſkich y Pogáńſkich wzięte/ nicby nie ważyło: gdyby chleb y kielich Páńſki przed vżywániem nie był Pánu Bogu ná ołtarzu zá ofiárę nowego teſtámentu ofiárowány/ pierwey niżli go pożywáią WujNT 604.

Szeregi: »poświęcan i ofiarowan« (1): á ofyárę czyſtą/ to yeſt mſſą/ ktora po wſſytkim śwyećye krzeſćiyáńſkim pánu Bogu bywa poſwyęcaná y ofyárowaná/ [...] yęzyki ſwymy máżą KromRozm I D4.

»ofiarowany i pożywany« (1): Báránek ofiárowány y pożywány Chryſtus SkarKaz 157b marg.

»ofiarowan i udzielan« (1): iż we Mſzy świętey ktorą Chrześćijáńſki Kośćioł obchodźi/ záwżdy Pánu Bogu ofiárowan j tym ludźiom vdźielan bywa/ ktorzj go pobożnie y świątobliwie żądáią. KuczbKat 410.

W przen (8): Abowiem to ćielę tłuſte bywa ofiárowano Bogu/ w ćiele y krwi Páńſkiey WujNT 259.
Frazy: »baranek (jest a. był) ofiarowan(y)« (6): A ſlyſzyſz tu iż Wielkánoc albo báránek ieſt offiárowan Kryſtus/ á nie chleb áni wino iáko ty powiedaſz KrowObr 182v, 182v; BiałKat 288v; ktorego Ciáłá gdy wſzyſtek lud wierny pożywa/ y Krew iego pije/ báránek ofiárowány cáły y żywy zoſtáie. LatHar 195; SkarKaz 157b [2 r.].

»pascha jest ofiarowana« (2): Abowiem Páſchá náſzá ieſt ofiárowána/ Chriſtus [Pascha nostrum immolatusest]. WujNT 1.Cor 5/7; SkarKaz 157b.

γ. W znaczeniach przenośnych (4):
α) O uczuciach i postępowaniu ofiarowanych Bogu przez człowieka (2): A żadneby świecżki áni krzyżyki áni máśći nie poświęćiły więcey mieyſcá onego/ iedno ty ktoreby były zápalone á ofiárowane w ſercoch wiernych RejPos 349.
Wyrażenie: »Bogu ofiarowany« (1): Swyętokradſtwo yeſt gdźye yuż nye tylko czyſtoſć bywa pokalaná/ ále też to co yeſt Bogu ofyárowáne [tj. śluby zakonne]/ bywa odyęto KromRozm I Iv.
β) O męczeństwie (2): Iáko y Páweł nie znáiąc tyeh duſz iáſnie mowi ták: iuſz ia bywam ofiárowan y iuſz nádchodźi cżás roſſtánia mego/ [...] odłożona mi ieſt Koroná ſpráwiedłiwośći [!] ktorą mi odda Pan GrzegŚm 12, 37.
B. W kultach pogańskich (46): Ty wieſz żem ia nie iádłá nigdy s ſtołu Amáná/ [...] Y win ofiárowánych nigdym ia pić nie chciáłá LubPs hh5v; BielKron 60; Aruspex, [...] Práktykars który pátrząc á oglądáyąc wnętrznośći bydląt ofiárowánych práktikował. Mącz 17b; WujJud 197v; niektorzy pogánie máiąc powinowáte Chrześćiány/ podmiátáli im to mięſo/ ktore ofiarowáne niebyło: rádząc im áby ták przenáśládowniki oſzukáwáli. SkarŻyw 328; Calep 472b.

ofiarowany komu (39): Ale gdźiéż ná świećie ten zwycżay ieſt záchowań/ Zeby zmárłym ludźióm człek miał bydź ofiárowan? GórnTroas 25. Cf Wyrażenie.

W charakterystycznych połączeniach: bydlę ofiarowane (2), mięso (2), owca, pokarm (5), potrawa (5), rzecz (19), wino (2), woł, zwierzę; ofiarowany Plutonowi, zmarłym ludziom.

Wyrażenie: »bałwanom, bogom (a. bogu, a. bogowi), czartom ofiarowany« = immolatus idolis Vulg [szyk 35:4] (33:3:3): BielŻyw 25; áby [...] wſtrzymawáli ſye od vżywánya krwye/ zádawyonych żwirząt/ y czártow [lege: czartom] ofyárowánych. KromRozm II x2, x3v; Leop 1.Cor 8 arg, 4, 7, 10 [2 r.]; BibRadz I 428c marg, Act 15/29, 1.Cor 10/19, Apoc 2/14, 20; Furvus bos Diti immolabatur. Był nieyáki czarny woł który Plutonowi piekielnemu bogowi był ofierowan. Mącz 141b; RejAp 26, 28v; WujJud 196, 197v, 198; SkarŻyw 328; NiemObr 78; LEcz o rzeczách báłwanom ofiárowánych [quae idolis sacrificantur]/ wiemy iż wſzyścy vmieiętność mamy. WujNT 1.Cor 8/1, Act 15/29, 21/25, s. 576, 1.Cor 8 arg, s. 596 marg (17); y nie piłám winá ofiárowánego bogom SkarKaz 351a.
2. Dany, darowany (7):
a. Na rzecz Kościoła (3):
Wyrażenie: »dar ofiarowany« (1): Obácz/ iż dáry ná vżywánie y ochędoſtwo kośćiołá y ołtarzow ofiárowáne/ bywáią poświęcone przez oddánie Bogu WujNT 98.
Przen (2):
Wyrażenie: »ofiarowany (Panu) Bogu« [szyk 1:1] (2): ábyś [...] to piſánie [...] Pánu Bogu ku ćći á ku chwale wydáne y ofiárowáne/ przyiąć racżył. LubPs A5v; OrzRozm H2.
b. Udzielony przez Boga człowiekowi (4): To ieſt/ Náukę Ewánieliey/ w ktorey ieſt nam ofiárowáne zbáwienie náſze. BibRadz II 120d marg.
Wyrażenie: »łaska ofiarowana« (3): Zámietuie woczy Zydom niewdźięcznośći ich y vpomą złość iż odrzućili łáſkę Bozą ktora im byłá tak hoynie ofiárowána. BibRadz II 14d marg; mieyćie nádźieię o łáſce wam ofiárowáney [in eam, quae offeretur vobis gratiam]/ przez obiáwienie Chriſtuſá Ieſuſá WujNT 1.Petr 1/13, s. 393 marg.
3. Przeznaczony do służby bożej (6):
Wyrażenia: »do kościoła ofiarowany« (2): OpecŻyw 1v; gdy [Maryja] bogu do koſzczyola była ofyarouana gdy krom pomoczy uetrzech leczyech ſama przeſz pyąthnaſzczye ſtopyenyow ueſzla PatKaz III 112.

»ofiarowany (Panu) Bogu« [szyk 2:2] (4): OpecŻyw 21v; PatKaz III 112; A Iżbychmy zrozumieli ſkąd tá powiność á tá vſtáwá zakonna powſtáłá byłá/ iż ty dziatki pirworodne były ofiárowáne á oddawáne Pánu Bogu (marg) Przecż pirworodne dzyatki dawano do koſciołá. (‒) RejPos 56; Pánno trzećiego roku Pánu BOgu w Kośćiele ochotnie ofiárowána/ modl fię zá námi. LatHar 500.

»na służbę bożą ofiarowany« (2): przez rodzice ſwé ottza ij matkę na ſlużbę bożą do koſcioła była ofiarowana OpecŻyw 1v; LatHar 509.

4. Zaproponowany (1): á drudzy byli ćiągnieni/ nie przyiąwſzy ofiárowánego wybáwienia [tj. uwolnienia]/ áby lepſzego zmartwychwſtánia doſtąpili. WujNT Hebr 11/35.
5. Przyprowadzony, odesłany, przyniesiony, przedstawiony (10): że Confeſsiey Augſpurſkiey/ Confeſsiey Kośćiołow Sáſkich ná Tridentſkie Concilium ofiárowáney Anno 1551. nie gánimy WujJudConf 13.

ofiarowany komu (7): Iezus miloſciwy ij pokorny Annáſſowi ofiarowán. OpecŻyw ł08v, 111; OpecŻywSandR nlb 4; TarDuch C2; Gdy [Kolumbus i brat jego] przypłynęli ná ty mieyſcá gdźie ſłupy Herkuleſowe/ rozwiązáni byli á wolno Krolowi ofiárowáni BielKron 443v; V ktorego práwá/ iáko ludźie vkrzywdzeni/ y obćiążeni bywáli/ świádcżą [...] onych ſto ćiężarow/ od rzeſzy Niemieckiey/ Kárłowi piątemu w Norymberku ná ſeymie [...] ofiárowáne. NiemObr 172; SarnStat 133.

Szereg: »przywiedzion a ofiarowan« (1): O Iezu náſwiętſly/ ienżes ku Annáſſowi nápirwéy był przywiedzion/ a iemu offiarowán. OpecŻyw 111.
Przen (2):

ofiarowan komu (1): OpecŻyw 111v cf Szereg.

ofiarowan przed kogo (?) (1): A niecháy laſka twoia zawżdy panuie we mnie/ [...] iżbych tak naucżyl wſſytki vcżynki moie/ wolé ij żądzé/ niżli ku ſkutkowi wynidą/ pirwéy ku wypytaniu dobrégo rozumu przez [prawdopodobnie błąd zamiast: przed] cię panie Iezu niecháy ofiarowány będą OpecŻyw 111v.

Szereg:»ofiarowan albo przywiedzion« (1): Dáy mi dlá twé ſwięté miloſci/ bytz bez wſſytkié boiazliwoſci/ gdy będę ofiarowán albo przywiedzion ſwiatu temu OpecŻyw 111v.
*** Bez wystarczającego kontekstu (2): Praecidaneus, Co naprzód bywá ofierowano. Mącz 30a, 123d.

Cf OFIAROWAĆ, [OPIOROWANY]

AŻ