[zaloguj się]
[pdf]

ROZKWILONY (2) part praet pass pf

rozkwilony (1), rozkwielony (1); rozkwilony PaprUp; rozkwielony GrochKal.

Teksty nie oznaczają é oraz ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
sg
mNrozkwielony nN
A Arozkwilon(e)

sg m N rozkwielony (1). ◊ n A rozkwilon(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozkwilić.

Który się rozpłakał, zapłakany (2): Obrońćą [!] śierot y wdow go [pomazańca Pańskiego] názową: [...] Poydźie do niego káżdy vkrzywdzony/ Iák do mátki ſyn bieży roſkwielony. GrochKal 17.
Wyrażenie: »rozkwilone dziecię« (1): coſz wzial zanagrode/ tilko yako ono Piaſtunka roſkwilone dziecie cieſzi tak go tez vcieſzono/ obietnica yakas niepewna odprawiono PaprUp G3v.

Cf ROZKWILIĆ

SBu