[zaloguj się]

OKŁAMAN (7) part praet pass pf

okłaman (4), okłamany (3).

o jasne; -kła- (4), -kłå- (1); -kła- : -kłå- BielKron (2:1); drugie a w formie niezłożonej pochylone, w formach złożonych jasne.

Fleksja
sg
mNokłamån fNokłåmanå nN
Aokłaman(e)go A A
I I Iokłamanym

sg m N (praed) okłamån (4).A okłaman(e)go (1).f N okłåmanå (1).n I okłamanym (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: okłaman od kogo (2).

stp s.v. okłamać, Cn brak, Linde XVI(XVII) w. s.v. okłamać.

1. Oszukany, wprowadzony w błąd, zwiedziony, przechytrzony (6): Tedy Heród widzątz żeby oklamán byl od krolow rozgniewál ſie OpecŻyw 29; Rzekłá/ miod bárzo dobry/ który moy oćiec ſtáry pijał kiedy po iákiey pracy/ nápił ſie go Cżtyrad/ wnet ſie vpił iáko bez rozumny/ [...] bo był miod ná tho przypráwiony. (marg) Cżtirad okłáman. (–) BielKron 320, 123; HistRzym 26.

okłaman czym (2): bo wiele kroć powieſcią okłaman będzieſz ale ocżyma nigdy. BielŻyw 52; bo ieſt nawyſſza mądroſć ſamego ſiebie poznać, aby miłowanim ſamego ſiebie cżłowiek niebył okłaman BielŻyw 139.

2. W funkcji przymiotnika: Kłamliwy, oszukańczy (1): wneteſcie nas ſwoim okłámánym obiecowániem zdzyáłáli/ wielekroć my wierząc/ wſzytkoſmy vcżynili cżego po nas chciano/ [...] nie możem wáſzym obietnicam gołym wierzyć/ gdyſcie nas iuż nie raz imi omylili BielKron 108.

Synonimy: 1. oszukany; 2. oszukawający.

Cf OKŁAMAĆ

LWil