[zaloguj się]
[pdf]

ROZKWITNĄĆ (11) vb pf

roſ- (7), roz- (4).

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
praet
sg pl
2 m m pers -eście rozkwitnęli
3 f rozkwitła m an
n subst rozkwitły
imperativus
sg
3 niech rozkwitnie

fut 3 sg rozkwitnie (3). ◊ 3 pl rozkwitną (3). ◊ praet 3 sg f rozkwitła (1). ◊ 2 pl m pers -eście rozkwitnęli (1). ◊ 3 pl subst rozkwitły (1). ◊ imp 3 sg niech rozkwitnie (1). ◊ part praet act rozkwitnąwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Zacząć kwitnąć; pokryć się kwiatami; reflorere Vulg (11): TO ziele [...] kwiatki ma zwierzchu żołthe/ ſiemię też ma/ á pirwej niżli roſkwitnie: maſz natargać pąpia á włożyć w oley FalZioł I 69b; Ná iey wierzchu nád zwycżay piękny kwiatek ſtoi Podobny białey rożey/ ktora [...] pełne liſtki bierze/ Y pięknie rozkwitnąwſzy w pewney ſtoi mierze WitosłLut A3.
Przen: Osiągnąć pełny rozwój, rozwinąć się, osiągnąć powodzenie, rozszerzyć się (9): W zyemi náſſey roſkwitłá chwałá Páná thego. LubPs Tv, Q4, V2; Choćia nádźieiá iuż teſkniłá zemną/ Gdy vbywáło otuch niewinnośći/ Aliś ty weźrzał/ roſkwitły rádośći. GrabowSet R4.

rozkwitnąć w czym [= osiągnąć wysoki stopień czegoś] (1): Lecz vweſeliłem ſię wielce w Pánu/ iżeśćie wżdy kiedy roſkwitnęli w ſwoim ſtárániu o mnie WujNT Philipp 4/10.

W porównaniu (1): Spráwyedliwy yák pálmá ták ná wſſem rozkwitnye/ A yák Cedrus Libáńſki rozmnoży ſye zbytnye LubPs V2.

Fraza: »rozkwitną młode lata« (1): A ieſliże rozkwitną oney [tj. młodej szwaczki] młode látá/ Tobie ią zacna Páni zá ſługę chcę oddáć ZbylPrzyg ktv.
Szeregi: »rozkwitnąć i odnowić się« (1): á niech roſkwitnie j odnowi ſię ćiáło naſze przez świeżość cżyſtośći LatHar 618.

»odrodzić się i rozkwitnąć« (1): Sieiem w źiemię/ mowi ś. Páweł/ ty ćiáłá iáko źiárná pſzeniczne/ ktore ná wioſnę onę mocą Chryſtuſowego zmartwychwſtánia/ odrodzą ſię y roſkwitną SkarKaz 204b.

Formacje współrdzenne cf KWITNĄĆ.

Cf ROZKWITŁY, ROZKWITNĘŁY, ROZKWITNIENIE, ROZKWITNIONY

SBu