[zaloguj się]
[pdf]

OKOPANIE (9) sb n

Oba o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N okopanié
G okopaniå
A okopani(e)
L okopaniu

sg N okopanié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G okopaniå (3). ◊ A okopani(e) (2). ◊ L okopaniu (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Skopanie, spulchnienie ziemi dookoła rośliny (2): Repastinatio – Nowe okopanię. Calep 912a.

okopanie czego (1): Leop Eccli 27/7 cf W porównaniu.

W porównaniu (1): Iáko pracą wokopániu drzewá [sicut rusticatio de ligno] vkázuie owoc iego/ thák ſlowo okázuie myſl ſercá cżłowiecżego. Leop Eccli 27/7.

2. Szańce, umocnienia ziemne; fossa Modrz (4) : Ceſarz ná ten cżas wytrwał ich ſtrzelániu/ ágdy przyſzłá noc/ opátrzył ſie lepiey/ y okopánie głębſze dał vcżynić BielKron 227, 312v [2 r.]; A przeto ná Hetmáná należy/ vmieć obieráć dobre mieyſcá do tocżenia obozu y okopánia/ á tákże do bitwy ModrzBaz 115.
3. Obóz wojskowy otoczony szańcami, umocnieniami ziemnymi (3): BielKron 227v; Praesidia item pro castris, Miáſto obozu/ okopánia wáłu/ ſzańców/ etć. Mącz 380c; Ieſli też [Rzymianie] cżuli nieprzyiáćielá nie być bliſko/ tedy ſie okopáli mieſzkáli w okopániu do ſwego cżáſu. BielSpr 14v.

Cf OKOP, OKOPAĆ

LWil (i KŁ)