« Poprzednie hasło: [OKOSZYĆ SIĘ] | Następne hasło: OKOWAĆ » |
OKOWA (85) sb f
okowa (1), okowy pl t (84); okowa RybGęśli.
Oba o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | okowy | |
G | okowy | oków |
A | okowy | |
I | okową | okowami |
L | okowach |
sg [G okowy.] ◊ I okową (1). ◊ pl N okowy (11). ◊ G oków (12); -ów (4), -(o)w (8). ◊ A okowy (20). ◊ I okowami (6) RejPs, Leop, BielKron (2), ActReg, WujNT, okowy (2) OrzJan, SkarKaz; -ami (4), -(a)mi (2). ◊ L okowach (33); -ach (19), -åch (11), -(a)ch (3); -ach LubPs, KrowObr, BudNT, CzechRozm, SkarJedn, KochOdpr, SkarŻyw (2), StryjKron, KochPieś, GrabowSet, OrzJan (2), WujNT (2), też RejPs; -åch GórnDworz, RejZwierc (2), BudBib (2), PaprPan; -ach : -åch BielKron (1:4), KochPs (2:1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. okow.
- 1. Żelazne pęta, łańcuchy, kajdany, więzy
(85)
- Przen
(37)
- a) Niewola, więzienie
(32)
- α) O niewoli grzechu, zła, złych skłonności (3)
- β) O niewoli miłości (1)
- γ) O niewoli życia na ziemi (1)
- b) To, co łączy, jednoczy (2)
- a) Niewola, więzienie
(32)
- Przen
(37)
- 2. [Metalowe okucie]
okowy czyje [w tym: G sb i pron (3), ai poss (1)] (4): Okowy Piotrowe cudámi słáwne. WujNT 447 marg; Okowy Páwłá S. WujNT 508 marg, Aaaaaa3v, Aaaaaa4v.
W połączeniach szeregowych (3): OrzJan 19; Poydźie też zá Pánem iedno czarne woyſko ſtráſzliwe/ [...] ktorzy poydą [...] z naczyniámi piekielnymi/ y łańcuchy/ y powrozy/ y okowy/ do wiązánia y karánia nieprzyiaćioł Chryſtuſowych. SkarKaz 6a; Bych był Ieremiaſzem/ wźiąłbych pętá ná nogi/ y okowy/ y łáncuch ná ſzyię/ y wołałbych ná was grzeſzne iáko on wołał SkarKazSej 705b.
W porównaniach (2): RejPs 23v; Bo kluczmi kośćielnymi ćiężey y nieſzczęśliwiey bywa człowiek związány/ niżli [...] łáncuchámi/ ábo okowámi. WujNT 76.
»okowy nosić« (1): Hieremiaſzowi [Bóg rozkazował]/ áby okowy drzewiáne y żelázne nośił/ á wołáł/ y ſtráſzył ludzie do pokuty SkarŻyw 32.
»okowami okowywać« (1): napadli na mię poimali wiazali y okowami zełaznemi okowywali ActReg 13.
»z okow puszczać (a. wypuścić)« = expedire Calep (2): [Królowa] kazáłá mi do niego w okowach iść/ prośić áby mię wolnym vcżynił/ [...] á oná ſie ktemu przycżyniłá zá mną proſząc. Dla tego kazał mię Sołtan z okow wypuſcić. BielKron 458v; Calep 392a.
»roztargnąć (a. potargać) okowy« = rumpere vincula PolAnt (3): MurzNT Luc 8/29; Sámſon roſtárgnąwſzy okowy ná ſobie/ porwawſzy cżeluść Oſłową/ zábił tyſiąc Filiſtinow nieprzyiacioł ſwych. RejPos 150v; BudNT Luc 8/29.
»okowy zjąć« (1): Byli ći dwá zacni Rzymiánie/ ktore poimáć Ceſarzowie y wſadzić do więzienia kazáli. Ale zniego Anioł ie dziwnie ták iáko Piotrà S. wywiodł/ y okowy wſzytki znich ziął. SkarŻyw 531.
»okowami związać, związany« [szyk zmienny] (1:2): RejPs 23v; Przyrodzeni theż Alexándrowi [...] związáli Dáryuſá okowámi złotymi BielKron 125v; WujNT 76.
»okowy rąk« (1): Pętá ná nogach ieſtći głupiemu náuká/ á iákoby okowy rąk [quasi vincula manuum] ná ręce iego práwey. Leop Eccli 21/22.
»okowy żelazne« = vincula ferrea PolAnt [szyk 4:3] (7): BudBib Dan 4/15, 23; Przywiedziony w żełáznych [!] okowách przed krolá/ nie tylko ſię nic nie przelękł: ále y pokłonić ſię krolowi niechćiał. SkarŻyw 304, 32; ActReg 13; którégo Turczyn ná dobrze opátrzonym mieyſcu w żeláznych okowách chowa/ by mu nie vćiekł. OrzJan 39; WujNT 76.
»okowy, (i) pęta« (2): Y odpádáły okowy y pętá moie/ żem był iáko wolny/ y bárzo wielce poćieſzony. SkarŻyw 99; Náſz nieprzyiaćiel ná ſługi twé chćiwy/ Okowy/ pętá/ co ná nas gotował/ O ſzyię ſwoię z háńbą ſwą popſował. ZawJeft 19. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»powrozy i okowy« (1): Y wnetże opádły powrozy y okowy z ręku iey/ y ono żelázo przez iey łyſty przewlecżone/ wyſzło SkarŻyw 152. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»rozwiązać okowy [czyje]« (1): Zaiſte Iehowo/ bom ia sługá twoy/ iam sługá twoy/ ſyn niewolnice twej/ rozwiązałeś okowy moie [solvisti vincula mea]. BudBib Ps 116/16.
W porównaniu (1): Odráźiłeś odemnie przyiaćiół wſzytki/ [...] Siedzę iáko w okowách/ wyſzćia nie náyduię KochPs 131.
»w okowy popętać« (1): Wſſytki ich [tj. pogan] narody ſtráſſliwye sfukáyą/ Krole ich w okowy ſrogye popętáyą/ Rycerſtwo ich zbroyne w moc ſwą poimáyą. LubPs ff4v.
»z okow rozwięzować» (1): [Bóg] Głodné chlebem opátruie/ Więźnie z oków rozwięzuie. KochPs 212.
»z okow wybawić« [szyk zmienny] (2): Láſkaw ieſt pan ludu ſwemu/ Okazał to świátu wſzemu: Z oków ćięſzkich nas wybáwił/ Y ná ſwobodźie poſtáwił KochPs 190, 120.
»okowy zejmować» (1): Ten [Bóg] ieſt oycem: ten ſmętné opátruie wdowy/ Ten niepłodnym potomſtwo dáie: ten okowy Cięſzkié z więźniów zeymuie KochPs 97.
»więzienie i (a) okowy« (2): Iż drugi wyſzedſzy z więzyenia á z okow bywa krolem/ á drugi bywſzy krolem w nędzy zginie. BielKron 80; SkarJedn 322.
okowy czego (1): A day by pychy tobie brzydkiey śiłá Do ſercá mego nigdy niewchodźiłá/ Ták mię ná wieki procz trudnośći wſzelkiey/ Okow pozbáwiſz bezbożnośći wielkiey. SzarzRyt A4.
LWil (i KŁ)