« Poprzednie hasło: OKRACZYĆ | Następne hasło: OKRADZIĘNIE » |
OKRADAĆ (7) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w o-); pierwsze a pochylone.
Fleksja
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | pl | |
1 | okrådåmy | |
3 | okrådå |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | okrådåj |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by okrådåł |
praes 3 sg okrådå (4). ◊ 1 pl okrådåmy (1). ◊ imp 2 sg okrådåj (1). ◊ con 3 sg m by okrådåł (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
- Pozbawiać czegoś przez kradzież
(7)
- Przen (6)
Pozbawiać czegoś przez kradzież [kogo; w tym: (sam) siebie (3)] (7):
W porównaniu (1): Bo kto cżuie wádę do ſiebie á zátłumia ią w ſobie/ proſto iákoby ſam ſiebie okradał. RejZwierc 149.
Przen (6): Cżytayże záſię iáko złą/ ſwowolną á plugáwą [żonę] piſmo też plugáwie przezywa. [...] Zowie ią złodzieyką/ łotrynią/ ktora okrada y Bogá y mężá ſwego/ á ieſt ſkaźcą y domu ſwego/ y ſławy ſwoiey/ y wſzytkiego narodu ſwego. RejZwierc 33v; nie okradayże ſiebie nie tłuḿże w ſobie złych obycżáiow [...]/ ále ſwieć wſzytkim [...] dobremi przykłády ſwemi RejZwierc 149, 149.
Przysłowie: ABowiem pátrz moy miły brácie iáko nas cżás iáko złodziey poćichu okrada. RejZwierc 131v, B2, 131v.
Formacje współrdzenne cf KRAŚĆ.
LWil(iKŁ)