[zaloguj się]

[OKRĘCKI ai

Fleksja

N sg f okręckå.

stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w. (ten sam przykład błędnie: okrętowy).

Przymiotnik odokręt:
Wyrażenie: »korona okręcka« = wieniec nadawany zwycięzcom w bitwach morskich, ozdobiony ornamentem przedstawiającym elementy dziobów okrętowych: Agrippá śilny z woyſki náſtępuie ſwemi/ Któremu znák koſztowny dla cnych ſpraw koroná Okręcka [navalis corona rostrata VIII 684] ná ćiemionách błyſczy ſie włożoná. VergKoch 239.

Cf 1. OKRĘTNY, [OKRĘTOWNY], OKRĘTOWY]

MK