[zaloguj się]
[pdf]

1. OKRĘTNY (1) ai

o prawdopodobnie jasne (tak w okręt).

Fleksja
sg
mNokrętny
Iokrętnymi
pl
D okrętnym

[sg m N okrętny.] ◊ pl D okrętnym. ◊ [I m okrętnymi.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Przymiotnik od „okręt”: [Okręt/ Navis. okrętny/ et okrętowny/ Nauticus. Volck Ppp.]
a. [Będący częścią okrętu:
Wyrażenie: »nos [= dziób] okrętny«: Convulsum remis rostrisque {nosy okrąthnymy} Glosy II 74/42.]
b. W ktorym biorą udział okręty:
Wyrażenie: »okrętna bitwa«: Abowiem [kunszt pływania] od wielkich nieprześpiećżnośći ludzie wybawia/ y ku okrętnym bitwam / tudźieſz żeglowaniom śmielſze ludzie cżyni. KwiatKsiąż P.

Cf [OKRĘCKI], [OKRĘTOWNY], OKRĘTOWY

JDok