[zaloguj się]

[OKULHAWIEĆ vb pf

Fleksja

3 sg m praet okulhawiåł.

stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. okulawieć.

Stać się kulawym, kulejącym:
Zwrot: »okulhawieć na nogę«: ále on okulháwiał ná nogę [claudicabat pede]. Leop Gen 32/31 (Linde s.v. okulawieć).

Synonimy: ochromieć, pochromieć.

Formacje współrdzenne cf KULAĆ.]

FP