[zaloguj się]
[pdf]

OLEJNIK (4) sb m

o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N olejnik olejnicy

sg N olejnik (3). ◊ pl N olejnicy (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Ten, kto trudni się wyrobem lub sprzedażą oleju; olearius Murm, BartBydg, Mącz, Cn (4): Olearius, qui oleum facit aut vendit, Eyn ler. Olyeynik. Murm 186; BartBydg 101b; Velabrum, Mieyſce płotnem obwieſzone gdzie oleynicy oliwę przedawáli Mącz 478b, 261c.

Cf OLEJARZ, OLEJKARZ, OLEJOWNIK, OLIWNIK

JDok