[zaloguj się]
[pdf]

OLIWNIK (2) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w oliwa).

Fleksja
sg pl
N oliwnik
A oliwniki

sg N oliwnik (1). ◊ pl A oliwniki (1).

Sł stp brak, Cn s.v. olejnik, Linde XVII – XVIII w.

1. Ten, kto trudni się wyrobem oleju; olearius Mącz, Cn; factor, olivitor Cn (1): Olearius, Oliwnik/ oleynik. Mącz 261c.
2. Sad oliwny (1):
Szereg: »winnice i oliwniki« (1): Oto wam ſpełnił Pan Bog wſzytko co obiecał: [...] dał wam wińnice y oliwniki krorycheśćie [!] nieſzcżepili SkarŻyw 504.
3. [Osad oliwy: Oliwnik/ ſok oliwny/ Amurca. Oelbaumſzwaſſer/ Rozumiey tę wodę/ ktora ſie pod oliwą vſtawa. SienHerb K4#v.]

Cf OLEJARZ, OLEJKARZ, OLEJNIK, OLEJOWNIK, OLIWNICA

JDok