Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZLICZNY

Następne hasło: [ROZLICZONY] »

ROZLICZON (1) part praet pass pf

Pierwsze o jasne; -on; forma złożona z tekstu nieoznaczającego ó.

Fleksja

sg
m	N	rozliczon	n	N	rozliczono

pl
A	subst	rozliczon(e)

sg [m N (praed) rozliczon.] ◊ n N (praed) rozliczono. ◊ [pl A subst rozliczon(e).]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozliczyć.

Znaczenia

1. [Policzony, określony jakąś liczbą]
2. [Podzielony na części]
3. Rozważony i wybrany według oceny

1. [Policzony, określony jakąś liczbą [przez co]: gdy ſie sſtał [Pan Jezus] człowiekiem/ czás żywotá iego był rozliczon przez dni/ kśiężyce/ y látá/ iáko y drugiégo proſtégo człowieká BiałPos 175 (Linde s.v. rozliczyć).]

2. [Podzielony na części [w co]: [Mendog] Z Litwy i Żmodzi zebrał rycerstwo ćwiczone, I powiaty zszykował, w ufy rozliczone. StryjPocząt 195.]

3. Rozważony i wybrany według oceny [z czego]: Przeſcieradła cżęſtho odmieniać/ iedny wyiąć á drugie włozyć/ podług cżaſu rozdzielnego/ przyrodzenia niemocznego/ y podług przemożenia wilkoſci w niem. Tak muſi być rozlicżono z tych rzecży/ y nimiſz powietrze ma być ſprawiano. FalZioł V 69v.

Cf ROZLICZYĆ

SBu, KW