1.
min. Metal ciężki łatwo poddający się obróbce;
plumbum Murm, Mmer1, Vulg, PolAnt, Mącz, Calep, JanStat, Cn (90):
Murm 124;
Mymer1 6v;
SZpiſglas ieſth kruſzecz podobny ołowowi/ iedno iż ieſt rzecż barzo kruwka kthorą możeſz ſetrzeć albo ſtłucz FalZioł III 39c;
Albo też zpaliwſzy wołowe kopyto/ albo też popiołem ſpaliwſzy dobrze ołow/ á vtrzeć gi cżyſcie á z winem rozmieſzać. FalZioł V 35;
Wezmi ołowu/ á rozbiy gi na cienką blachę, á ono mieſtcze na ktore chczeſz przyłożyć tę blachę: omyj wodą chałunową FalZioł V 101,
III 36c,
d,
IV 33b,
46d,
V 100,
100v,
101;
V myſtrza thegoſch Maczieya vkradli ſthuką olovu LibMal 1550/157v,
1548/141,
1550/157v;
RejKup aa7v;
Iáko przez śkło kiedy ſie iáka rzecż widoma/ Oprze o ciemny ołow/ iuż ieſt wſzem znáioma. RejWiz 118v;
BibRadz Eccli 22/17;
OrzRozm E2;
BielKron 454v,
461v;
Argentaria, metalla, et plumbaria, Szyby w których śrebro y ołów kopáyą. Mącz 219c;
Plumbo, Lutuyę/ Spuſzczam álbo Spayam ołowem. Mącz 306d,
50b,
129a,
142a,
230a,
306c [3 r.],
d [2 r.],
373d;
Ale gdy ſadzel iáki ná łonie wyniknie/ trzy iednę ſztuczkę ołowu ná drugiey winem lekkim pokrapiáiąc SienLek 118v;
Blaywais/ ieſt fárbá biała z ołowu palona SienLek Xxx4v;
RejZwierc 157;
A co to zá głupſtwo kłániáć ſię twárzy niemey/ ktora ſtać przez ſię/ aſz żelázem przybita y ołowem przylana niemoże? SkarŻyw 532,
532 marg;
wnet ná nich pomſtá Boża przyſzłá/ iż Srebro y Ołow/ ktore kruſzce przed tym w gorach Bitomſkich hoynie kopano/ záraz zginęły y przepádły StryjKron 448;
KochFr 9;
Calep 84a [2 r.],
184b,
523a,
815a [3 r.],
914a;
wſzákże żeby zá ten ołów nie inégo do Korony nie przywoźili/ iedno śrebro/ álbo miédź pretio aequiualenti wywieźionému ołowowi. SarnStat 1234,
219,
967 [2 r.],
1234 [2 r.].
W połączeniach szeregowych (8): Kártáginſcy kupcy thwoi/ mnoſtwem wſſech bogactw/ Srebrem/ Zelazem/ Ceną/ y Ołowem/ nápełniáli iármárki dwoie. Leop Ez 27/12; BielKron 277, 292v, 293v; Mącz 107d, 219b; Zboże/ Sukno/ y Ołow/ mięſo tánie brali/ Dłużey na świećie Ludzie/ niżli dźiſia trwáli. BielSat D3v; BielRozm 29.
W porównaniach (6):
~ Jako comparandum (5): iákoż ſię teraz śmieſz kuſić o tákie miáſto/ o tákie zgromádzenie/ iednośćią wiáry/ y miłośći/ iáko mur kámienny ołowem ſpoione. ReszPrz 7. Cf »jak ołow potonąć«, »siny jako ołow«.
Jako comparatum (1): A Prymus pił on ołow [roztopiony] iáko wodę. SkarŻyw 532. ~
Zwroty: »jak(o) ołow potonąć, w głębokości wpaść« [
szyk zmienny] (
1:
1):
Lecż pan duchem możnym vſt ſwich dmuchnął w wodi ony Iż iák ołow w głębokośći wpadł on lud ſzalony LubPs gg3;
Dunałeś wiátrem twym zákryło ich morze/ potonęli iáko ołow w wodách gwałtownych [absorpti sunt tanquam plumbum] BudBib Ex 15/10.
»ołow rozpuścić (a. rozpuszczać); ołow rozpuszczony« [szyk zmienny] (3; 4): FalZioł III 39c; BielKron 276v; y wznák go położyć á ołow mu w vſtá roſpuſzcżony lać [...] kazał. SkarŻyw 532; [Dioklecjan] kazał w wielkim ogniu ołow y ſmołę roſpuśćić y tám go [Wita św.] wrzućić. SkarŻyw 553, 441, 553 marg; Replumbo – Zołowu odłupuię, ołow rozpuſzczam. Calep 914a.
Wyrażenia: »ołow palony« (
3):
Wezmi ołowu palnego/ blaywaſu/ tutie preparate/ każdego dwie vncij/ k temu kadzidła białego/ [...] Thy wſzytki rzecży maią być na proch ſtłucżony FalZioł V 108,
V 107v,
114.
»siny, sino jako(by) ołow« (1:1): [żona Marchołta miała] ciało czarne á zmárſſczone/ cycki ſinye iákoby ołow March1 A2; Albo tłuczkiem ołowiánym/ w ołowiáney ſtępce/ tłucz álbo wierć/ rożány oley/ ták długo/ áż będźie gęſto y śino iáko ołow SienLek 47.
»żupa ołowu« (1): O Zupie, ſrébrá y ołowu, w Olkuſzu. SarnStat 339.
[Zestawienie: »ołow hiszpański«: przydayże [...] Czwartą cżęść Ołowu kruchego/ álbo Hiſzpáńſkiego co nim piſzą SienHerb 597a.]
a. Prawdopodobnie: Bryła ołowiu (1): PanHetman [...] vkazował potrzeby iakosą prochy, tak pod kule iako dozapału, kule Olowy ActReg 14.
b.
Przedmiot z ołowiu (9):
α. Ciężarek na sznurze służący jako sonda lub pion; bolis Vulg, PolAnt, Calep; perpendiculum Calep (7): Tedy oni ſpuſćiwſzy linę z ołowem do morzá/ náleźli głębią ná dwádzieśćiá ſążeni Leop Act 27/28; BibRadz Act 27/28 [2 r.]; Perpendiculum – Ołow na ſznurze zawieſzoni, wedlie ktorego muliarze buduią Calep 787b, 134b; WujNT Act 27/28, s. 503 marg.
β. Pieczęć papieska (1): ODpuſty nam tu iákieś/ z Rzymá przedawano/ V ktorych ołowiáne/ pyecżęći wieſzano. [...] Ale gdy ſtámtąd [z nieba] liſtow/ wierzących nie máią/ Niechayże ty z ołowem/ tám ſobye chowáią. RejZwierz 106.
γ.
Bat zakończony kawałkami ołowiu; przen: bicie takim batem (1):
Szereg: »żelazo i ołow« (1): Zołnierzem być, ſzczere to báłámuctwo. piſzą Zołnierzom párágráfy ná gębie, á ze łbá Y z ćiáłá dobywáią im rubryk żelázem, Y ołowem CiekPotr 64.