[zaloguj się]
[pdf]

[OŁOWIANKA sb f

Fleksja

N sg ołowiånka, ołowiąnka.

Sł stp brak, Cn: ołowianka żeglarska, Linde XVII – XVIII w.

Ciężarek z ołowiu zawieszony na sznurze:
a. Przyrząd służący do wyznaczania kierunku prostopadłego; pion: Amussis, ein richtſchnur/ bleywag. P. práwidło/ ołowiąnká. Volck 25, Pppv.
b. Przyrząd służący do mierzenia głębokości wody; sonda; bolis, catapiratio, nauticum perpendiculum Cn:
Wyrażenie: »ołowianka szyprowska«: Bolis [...] ein ſchipperlot/ damit ſie die tieffe des Waſſers meſſen. Pol. Olowianká [!] Sziprowſka/ ktorą głębokość wody mierzą. Volck 64.

Synonimy: a. »ołowna ważka«, prawidło, »sznur ciesielski«.

Cf OŁOW, [OŁOWEK], [OŁOWNICA]]

FP