« Poprzednie hasło: 2. [OMIENIAĆ] | Następne hasło: OMIENIAŁY » |
OMIENIAŁOŚĆ (7) sb f
omieniałość (6), oniemiałość (1) SienLek (6:1).
Oba o oraz a jasne; -e- (1), -é- (1) SienLek (1:1).
Fleksja
sg | |
---|---|
N | omieniałość |
A | omieniałość |
inne | sg G a. D - omieniałości |
sg N omieniałość (5). ◊ G a. D omieniałości (1). ◊ A omieniałość (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
Utrata głosu z powodu chrypki, ochrypłość (7): O Gárdle/ o śliniogorzu/ y gdy co w gárdle vwiąźnie: tudźieſz ná bol wſzyſtkiey ſzyie: oniemiáłośći/ y prágnieniu/ álbo ſchnienia gárdłá. SienLek 80v; Iednák iż Omieniáłość też gárdłowa zawádá ieſt/ potrzebá też rády kniey. SienLek 82v, 82 marg, 82v, S[ss]3v, Ttt3.
Szereg: »omieniałość i kaszel« (1): Kiedy ktho omienieie/ warz figi w Winie/ dobrze opieprzone/ á tych ná noc vżyway [...] Omieniáłość y káſzel ſtáry odeymuie. SienLek 82v.
Synonimy: chrapka, ochrapienie.
MŚ