« Poprzednie hasło: OMIENIAŁOŚĆ | Następne hasło: OMIENIAWAĆ » |
OMIENIAŁY (8) part praet act
omieniały (7), oniemiały (1); omieniały BierRaj, OpecŻyw, GlabGad, Mącz (4); oniemiały Calep.
o, e oraz a jasne.
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | omieniały |
A | omieniały | |
I | omieniałym |
sg m N omieniały (5). ◊ A omieniały (1). ◊ I omieniałym (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. omienieć.
Znaczenia
Ochrypły, zachrypnięty, chrapliwy; raucus Mącz, Calep; raviscellus, ravus Mącz (8): Raucus, Ochrápiáły/ omieniáły/ chrápek. Mącz 347d; Raviscellus, Nieyáką trochę omieniáły. Mącz 347d, 347d; Calep 896a.
Wyrażenie: »omieniały głos« = rava vox Mącz [szyk 2:2] (4): BierRaj 21v; OpecŻyw 152v; Cżemu trędowaci poſpolicie głos miewaią omieniały. (–) Bowiem w nich nacżynie głoſu (zwłaſzcża płucza) bywa zakażone tak iż głos wolno wychodzić nie może. GlabGad C8; Mącz 347d; [ModlKobiet 32v].
[Szereg: »uskarżający i omieniały«: O [...] matvchno boza [...] vskarzaiączi i omyenyali gloss ktorisz slischala ivsz laskawego baranka volaiączego, Boze, boze moy czemusz myę opvsczil ModlKobiet 32v.]
Synonimy: chrapocący, ochrapiały.
Cf OMIENIEĆ
MŚ