Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [OMIERZAĆ]

Następne hasło: (OMIERZCHNĄĆ) »

[OMIERZAĆ SIĘ vb impf

Wymowa: omier-zać.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w omierzić).

Fleksja

indicativus
praes
	sg
1	omierzåm się
3	omierzå sie

praes 1 sg omierzåm się. ◊ 3 sg omierzå sie.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. [Brzydzić się czymś, odczuwać wstręt do kogoś lub czegoś]
2. [Stawać się obmierzłym, wstrętnym]

1. Brzydzić się czymś, odczuwać wstręt do kogoś lub czegoś [czym]:

Szereg: »brzydzić, omierzać się«: Mąvſz ſmezem nye bedze grzeſzyl/ obiczaiem albo iakoby ſlączenÿem nyevieſzczym quia abhominacio est/ bo takim grzeche^m yawnÿe ſze pan bog brzydzi/ omyerza ſze TomZbrudzBrul 18/22.

2. Stawać się obmierzłym, wstrętnym: omierzam ſię/ et omierznę/ Ingratus fio. Volck Pppv.

Synonim: 1. brzydzić się.

Formacje współrdzenne cf MIERZIĆ.]