« Poprzednie hasło: OMIERZLIWOŚĆ | Następne hasło: OMIERZNĄĆ » |
OMIERZŁY (13) part praet act
Wymowa: omier-zły.o oraz e jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | f | N | omierzłå | n | N | omierzł(e | |
G | omierzł(e)go | G | G | |||||
D | omierzłému | D | D | |||||
I | omierzłym | I | I | omierzłym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | omierzli |
subst | omierzł(e) | |
G | omierzłych | |
D | omierzłym |
sg m G omierzł(e)go (1). ◊ D omierzłému (2); -ému (1), -(e)mu (1). ◊ I omierzłym (2). ◊ f N omierzłå (1). ◊ n N omierzł(e) (1). ◊ I omierzłym (1). ◊ pl N m pers omierzli (1). subst omierzł(e) (1). ◊ G omierzłych (1). ◊ D omierzłym (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
omierzły u kogo (2): RejPos 106v; Ieſli to nędzniku cżyniſz dla tego/ ábyś był błaznem v świátá/ y v Páná Bogá omierzłym? WerGośc 236.
omierzły komu (2): A dla tego też sſtawáią ſie gniewu Bożego ſędy/ ſynmi potępienia wiecżnego Pánu Bogu omierźli/ á mocy Szátáńſkiey poddáni KarnNap A4; GosłCast 46.
W przeciwstawieniu: »wdzięczny ... omierzły« (1): Przeſtąpił wolą Páńſką/ z onego wdzyęcżnego/ Sſtał ſie ná wſzem omierzłym záſię Pánu ſwemu RejWiz 116v.
»nieczysty i omierzły« (1): [miasto wielkie Babilon] ſtáło ſie mieſſkánim dyiabłom/ y ſtrażą wſſego duchá niecżyſtego/ y ſtrażą wſſelkiego ptaká niecżyſthego y omierzłego [custodia omnis volucris immundae et odibilis] Leop Apoc 18/2.
»omierzły a przeklęty« (1): ktoryś [nędzny człowiecze] ieſt iáko proch á błoto/ á nie inácżey iáko lichy robacżek przed ocżymá iego/ będąc ieſzcże prze grzech ſwoy omierzłym á przeklętym ſtworzeniem v niego RejPos 106v.
TZ