[zaloguj się]

OMOWNOŚĆ (1) sb f

Fleksja

I sg omównością.

stp, Cn, Linde brak.

Obmowa; tu nieżyczliwe, uszczypliwe docinki: A ieſli łáſkáwie Stáwiſz ſie: tám wódz záraz im popuśćiſz práwie Daſz drógę do roſpuſty: ieſli téż ſrogośćią/ To iuż tám pewna wzgárdá/ z pewną omównośćią. GosłCast 66.

Cf OMOWA, OMOWIENIE, [OMOWISKO], OMOWKA

IM