« Poprzednie hasło: OPICIE SIĘ | Następne hasło: OPIEC » |
OPIĆ SIĘ (56) vb pf
sie (41), się (15).
o jasne.
inf | opić się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | opił się | m pers | opili się |
f | opiła się | m an |
plusq | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | był się opił | m pers | byli się opili |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by się opił | m pers | by się opili |
f | by się opiła | m an |
inf opić się (3). ◊ fut 1 sg opiję się (1). ◊ 3 sg opije się (4). ◊ 2 pl opijecie się (1). ◊ 3 pl opiją się (2). ◊ praet 3 sg m opił się (1). f opiła się (8). ◊ 3 pl m pers opili się (9). ◊ plusq 3 sg m był się opił (4). ◊ 3 pl m pers byli się opili (1). ◊ con 3 sg m by się opił (1). f by się opiła (2). ◊ 3 pl m pers by się opili (1). ◊ part praet act opiwszy się (18).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
- 1. Wypić nadmierną ilość alkoholu; być pijanym
(52)
- W przen (18)
- 2. Wypić nadmierną ilość płynu (4)
opić się czego (24): KrowObr 25; RejAp 122, 122v [2 r.], 140, 140v, 141 (12); RejPos 260v; RejZwierc 27, 62, 142; BudBib Is 29/9, 49/26; BudNT Act 2/13; CzechEp 9; Gorzałki ſie opiją/ śmierdzą nam przez ſkorę/ A wżdy chcą mieć nád námi trzeźwieyſzymi gorę. BielSjem 23; ábowiém nie iuż owo mężny ieſt/ kto ábo ſię rozgniewawſzy/ ábo máſłoku opiwſzy/ wpádnie w woyſko / iáko ſzalony ſzúkáiąc śmierći GórnTroas 4; WujNT Act 2/13.
opić się czym (2): RejWiz 28; że ſobie kiedy będę piwo wárzył/ y opiję ſię nim. CzahTr K4.
opić się z kim (1): A gdy powiedzyano o ludzyech Benádábowi/ ktory ſie był opił z inemi krolmi w namiecie. BielKron 85v.
W połączeniu szeregowym (1): Bo mu ſie chce ożrzeć/ opić/ prożnowáć/ roziewiwſzy gębę iáko woł leżeć/ áno mu muchy w nię lázą. RejZwierc 113v.
W porównaniach (5): RejWiz 28; A ten ſie drugi záſię iedno wala á przewráca iáko kiernoz w bárłogu kiedi ſie drożdzy opije/ á máło ſobie odpocżynąwſzy záſię znowu drożdzy ſzuka. RejZwierc 142; A drugi opiwſzy ſie chodzi iáko wiłá. RejZwierc 252, 62; Y nákarmię łupieżce twoie mięſá ich/ á iako moſzcżu krwie ſwey opiją ſię BudBib Is 49/26.
opić się z czego (2): Y widziałem á oná ſie niewiáſtá opiłá ze krwie ſwiętych/ y ze krwie męcżennikow Iezuſowych. RejAp 140; WujNT Apoc 17/2.
W porównaniu (1): BibRadz Iob 34/7 cf W przen.
Formacje współrdzenne cf PIĆ.
Cf [OPICIE], OPICIE SIĘ, OPIŁY, OPITY
MMk