Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OPŁOKAĆ

Następne hasło: OPŁOKAN »

OPŁOKAĆ SIĘ (2) vb pf

Pierwsze o jasne, drugie pochylone, a jasne.

Fleksja

inf	opłókać sie

praet
	sg
3	m	opłókał sie

conditionalis
	sg		pl
3	f	by się opłókała	m an
3	n		subst	by się opłókały

inf opłókać sie (1). ◊ [praet 3 sg m opłókał sie.] ◊ con [3 sg f by się opłókała.] ◊ 3 pl subst by się opłókały (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

1. Obmyć się, omyć się, wypłukać się (2)
- [W przen
- Przen (1)
2. [Ukąpać się]

1. Obmyć się, omyć się, wypłukać się (2): á iż po błoćie opłókáć ſye trzebá/ tedy y tobie wiedźieć też to trzebá/ że tych trzech/ duciy/ błótá/ y wánien zaraz vżywáią: bo któżby zbłotá wypłókáć ſye niechćiał? Oczko 18.

[W przen:

Zwrot: »w krwawej się kąpieli opłokać«: że ſie [Jezus] w krwáwey kąpieli/ krwáwego ſwego potu dla boleśći opłokał. BzowRóż 62.]

Przen [w czym] (1): Albo ony niepotrzebne kieliſzki/ ſwiecżnicżki/ krzyżycżki/ ktorych leżą pełne kąty/ cżekáiąc pogánſkich rąk/ áby ſie w nich roſkocháły á opłokáły. RejZwierc 186v.

2. [Ukąpać się [w czym]: álić corká Fáráonowá/ idzie żeby ſie opłokáłá wrzece/ á fraucymer iey przechadzał ſie/ po brzegu nád rzeką. Leop Ex 2/5 (Linde s.v. opłokać).]

Synonimy: obmyć się, omyć się.

Formacje współrdzenne cf PŁOKAĆ.