[zaloguj się]
[pdf]

OPRZYKRZYĆ SIĘ (5) vb pf

Zawsze sie.

o jasne.

Fleksja
praet
sg pl
1 m -m oprzykrzył sie m pers
f -m oprzykrzyła sie m an
3 n subst oprzykrzyły sie
conditionalis
pl
3 m pers by oprzykrzeli sie

fut 3 sg oprzykrzy sie (1). ◊ praet 1 sg m -m oprzykrzył sie (1). f -m oprzykrzyła sie (1). ◊ ◊ 3 pl subst oprzykrzyły sie (1). ◊ con 3 pl m pers by oprzykrzeli sie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Stać się przykrym, obrzydzić się [komu] (5): Ale ieſliby ón ná ſobie pracą miał niéść/ y tobie pożytek czynić/ á ty nań bácznośći nie maſz/ ieno go ná obiethnicach chowaſz/ bárzo mu ſye prędko to goſpodárſtwo oprzykrzy Strum Q4v.

oprzykrzyć się o co (1): piſał [Luter] do niego [do cesarza] áby go bronił (niemáiąc ſie ku inemu komu vćiec) od przeſládowiec/ ktorym ſie oprzykrzył o prawdę bożą/ ktorą iawnie káżdemu powiádam BielKron 195v.

oprzykrzyć się czym (2): [Cyganie] włocżą ſie [...] po wſzytkich kráinách świátá/ niedługo ná mieyſcu thrwáiąc/ áby ſie kradzieżą bárzo iednym nieoprzykrzeli BielKron 262; BielSat G2.

Szereg: »nie podobać się i oprzykrzyć« (1): thák iż go ledwe Anyoł vkroćił powiedáiąc/ iż tho ſądy Páńſkie/ iż dáley z nim ſzedł/ bo mu ſie iuż bárzo ony ſądy nie podobáły y oprzykrzyły. RejZwierc 175.

Synonimy: obrzydzić się, ohydzić się, omierzić się.

Formacje współrdzenne cf PRZYKRZYĆ.

TZ