[zaloguj się]
[pdf]

OSADOWIĆ SIĘ (2) vb pf

a jasne; oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz -owić).

Fleksja
inf osadowić się
praet
sg
3 f osadowiła się

inf osadowić się (1). ◊ praet 3 sg f osadowiła się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. osadowić.

Osiąść, umieścić się (2): Sich ſetzen. Oſádowić śię. Conferre se quo. Calag 447a.
W przen (1): wiele ludzi Bogoboynych [...]/ ktorzy [...] wołáią vſtáwitznie/ ná tę wáſzę Sodomę/ y Bábilonią/ ktora ſie przed otzymá wſzyſtkich ludzi z merchámi nietzyſtymi oſádowiła KrowObr 236v; [Awyecz thy nayaſnyeyſſy miloſcziwy Krolyu ztwoyemi wſſythkyemi poddanemi/ bedzyeſſ dluzey czyerpyal/ thakowa Sodome/ y Gomorre/ ktora ſye oſadowila/ przed oczyma Maieſtatu thwego. KrowNap B5].

Synonim: osieść.

Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.

EW