[zaloguj się]
[pdf]

OSIAN (1) part praet pass pf

osian, [osiany].

o prawdopodobnie jasne (tak w osiać); a pochylone.

Fleksja
sg
mNosiån
pl
A subst osiån(e)

sg m N osiån. ◊ [pl A subst osiån(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. osiać.

1. Zasiany, wrzucony w ziemię; przen: Ale ktory ieſt oſian ná dobrey źiemi [Qui vero in terram bonam seminatus est]: tenći ieſth kthory ſlucha ſlowá/ y rozumie ie/ y przynoſi pożytek Leop Matth 13/23.
2. [Obsiany, w który wrzucono ziarno: Ná ogrody ośiane [gęsi] śię nie godzą/ bowiem [...] gnoiem ſwym barzo ogrodom ſzkodzą. Cresc 1571 578.

Cf NIEOSIANY, OSIAĆ

MŚ