OSIEDZIEĆ SIĘ (17) vb pf
sie (11), się (6).
o oraz pierwsze e jasne, drugie e pochylone.
Fleksja
praet |
|
sg |
3 |
m |
osiedziåł się |
f |
osiedziała się |
conditionalis |
|
sg |
pl |
2 |
m |
|
m pers |
byście się osiedzieli |
3 |
m |
by się osiedziåł |
m pers |
|
con praet |
|
sg |
3 |
m |
by się był osiedziåł |
inf osiedzieć się (7). ◊ fut 1 sg osiedzę się (1). ◊ 3 sg osiedzi się (2). ◊ 2 pl osiedzicie się (1). ◊ praet 3 sg m osiedziåł się (1). f osiedziała się (1). ◊ con 3 sg m by się osiedziåł (2). ◊ 2 pl m pers byście się osiedzieli (1). ◊ con praet 3 sg m by się był osiedziåł (1).
Sł stp brak, Cn s.v. osiadam się, Linde XVI i XVIII w.
1.
Utrzymać się w jakimś miejscu lub warunkach, ostać się, zadomowić;
consistere, manere, persidere, subsidere, tenere se Cn [w tym: gdzie (11)] (14):
Widząc Opolſkie Kſiążę przeciw ſobie moc nie odpártą/ przedał Pruſom oſtátek zamkow w Polſzce/ rozumieiąc iżby ſie był ná nich nie oſyedzyał BielKron 382v;
á ieſli chcemy ſye w Polſzce ośiedźiéć/ y Polſką Koronę poſtánowić/ ſłuchaymy Kápłaná: bo ieſli tego ſłucháć nie będźiemy/ ták nas Polaki roſtyrk domowy roſproſzy/ iáko wiátr proch roſpraſza. OrzQuin G2;
RejPos 287v;
Vkáż mi ktorą nácią/ ieſliże ſie ná kthorym mieyſcu záſádziwſzy do końcá oſiedziáłá? RejZwierc 155;
w oney celli ośiedzieć ſię pokorny ſtárzec y pokoiu żadnego mieć niemogł. Bo Papieſz Bonifacyuſz oſmy [...] gonić go kazał á do śiebie przywieść. SkarŻyw 473;
NiemObr 176;
PowodPr 5,
85;
[która [wieś] jeśli nie będzie opatrzona pastwiski, które przedtem mieli, nie może się osiedzieć. LustrRaw 86].
Zwroty: »osiedzieć się [
przed kim] nie moc« (
2):
CzechRozm 249;
V ktorego [u papieża] iuż pewnie lepſzy muśi być Zyd [...] y Tátárzyn/ niżeli wierny y pobożny Chriſtyánin. Bo wżdy ći/ ták mniemam od I. M. pokoy ſwoy máią: á my ſię nieborácżkowie przed I. M. ośiedźić [errata zmienia: ośiedźieć] nie możemy. CzechEp 14.
»osiedzieć się z pokojem, w pokoju« = innoxium esse PolAnt (2:1): A nád iego wolą nieoſiedzi ſie wpokoiu naymożnieyſſy krol RejPs 48; BibRadz Ier 25/29; Bo gdyby go [urzędu] nád ſobą ludźie zli nie cżuli [...]: tedyby bárzo prętko Niebo z źiemią (iż ták rzekę) pomieſzáli. Zeby ſie nigdźie/ nalepſzy y naſkromnieyſzy cżłowiek oſiedźieć z pokoiem przed nimi nie mogł. CzechRozm 249.
Szereg: »osiedzieć się, ostać się« (1): ośiedzę ſye/ oſtoię ſye ia ná mieyſcu ſwym bes was/ byśćie téż dobrze wy wſzyſcy poginęli Królowie ná świećie/ tedy ia [papież] przedśię ſtać muſzę OrzQuin K3v.
a. Utrzymać się siedząc [gdzie] (1): Vix equo propter aetatem poterat uti, Ledwey mógł ná koniá wſieść dla ſtárośći/ álbo ledwey ſie mógł ná koniu oſiedzieć. Mącz 51 Ob; [Tám Glińſki doſyć z śiebie cżynił/ gdy áż ná trzećim koniu ſie ośiedźiał/ gdy dwu pod nim zábito. BielKron 1597 502 (Linde)].
2. Osiedlić się, zamieszkać [gdzie] (3): RejKup aa3v; abyſćie ſię oſiedźieli w źiemi dobrey [ut possideatis terram bonam; ábyśćie pośiedli źiemię dobrą WujBib] y zoſtáwili ią w dźiedźictwo potomſtwu ſwemu ná wieki. BibRadz 1.Par 28/8; częſto ſie tám o ty Kráiny zachodnie iáko ciepłe/ wceśne [!] y bogáte vbiegáli/ á ktory był Narod mocnieyſzy/ ten ſie tám oſiedział. StryjKron 16.
Synonimy: 1. obyć się, ostać się; 2. osiedlić się.
Formacje współrdzenne cf SIEDZIEĆ.
Cf OSIEDZENIE
AK