« Poprzednie hasło: OSTRZYĆ SIĘ | Następne hasło: [OSTRZYMIECZ] » |
OSTRZYGAĆ (3) vb impf
inf z tekstu nie oznaczającego å; a prawdopodobnie jasne (tak w -ać); o prawdopodobnie jasne (tak w ostrzyc).
inf | ostrzygać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | ostrzygåm | ||
2 | ostrzygåsz |
inf ostrzygać (1). ◊ praes 1 sg ostrzygåm (1). ◊ 2 sg ostrzygåsz (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. ostrzydz.
ostrzygać co (2): W Bliźniętach Dobrze walkę zacżąć/ [...] domy ſtawiać a do nich ſie/ prowadzić/ żenić ſie włoſy y paznogcie oſtrzygać Goski *3; Bo ieſli niepotrzebne włoſy z głowy y z brody oſtrzygaſz/ páznogcie obrzezuieſz/ y coć ciáło ſzkárádzi wſzytko odmietuieſz od ſiebie/ á cżemuſz też tego nie obrzinaſz á nie przyſtrzygaſz coćby duſzę oſzkárádzić miáło? RejZwierc 147v.
Synonimy: obcinać, obrzynać, ogalać, zgalać.
Formacje współrdzenne cf STRZYC.
TG